Άρης Σπηλιωτόπουλος: «Δεν μπορώ μακριά από τη Νάνσυ»
Ήταν δεν ήταν εκεί την εποχή τότε, Νοέμβρης του 2005. Τότε που ίδρυε την παγκόσμια εφημερίδα του στα καθίσματα των αεροπλάνων, την λεγάμενη και στην υψηλή κοινωνία της Αθήνας Yellow Journal, του δημοσιογράφου-εκδότη-επιχειρηματία-οικονομολόγου Γιάννη Τσιριγώτη. Είναι γνωστό το παρελθόν του Αρούλη της Πάτρας και με τις ιστορίες της Σαλώμης του Γιώργου Καρατζαφέρη και τα νταλαβέρια με τον Κώστα Καραμανλή εδώ και δεκαετίες.... Ο Γιώργος Κουρής, ως εκδότης της Αυριανής, τα είχε όλα επισημάνει αυτά και δημοσιεύσει στο παρελθόν στην εφημερίδα του ως πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ. 
Επειδή ήσαν από την Μολδαβία...
Τις καλοκαιρινές τους διακοπές τότε το 2005 φαίνεται να είχαν ξεκινήσει ο πολιτικός Άρης Σπηλιωτόπουλος και η εφοπλίστρια Νάνσυ Λεονάρδου.
Αλλά τελικά δεν έγινε καμιά παρεταίρω συνεργασία δημοσιογραφικά και ποτέ δεν ξαναβρεθήκανε μεταξύ τους από τότε στο Κολωνάκι με την συγκεκριμένη καφετέρια... Πάντως τις χαρτζιλίκωνε κανονικά ο Αρούλης μας και τις έντυνε και τις σπίτωνε και τους έδινε ακριβά δώρα.... Συνηθισμένη τακτική του από τότε λοιπόν.... Ο Αρούλης είναι αμφίβολο το εάν έχει ένα ένσημο εργασίας και εάν έχει δουλέψει στην αγορά ή εάν είναι άεργος πολιτικός... Αυτό απλά αποτελεί ένα μεγάλο ερώτημα ενός πλούσιου γόνου της Πάτρας! Γκομενάκιας και μανιακός εργένης ο Αρούλης λοιπόν εις βάρος του απλού Έλληνα κορόϊδου φορολογούμενου πολίτη! Πάντως, χάρηκε ο Αρούλης μας που η μάνα του Τσιριγώτη Γιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε και κατάγεται από την Πάτρα και από την γειτωνιά του Κόκκινου Μήλου. Όπου είχε την πατρικής κατοικία εκεί η μητέρα, του Τσιριγώτη Γιάννη, για πολλές δεκαετίες.... Δείτε βιογραφικό σημείωμα Άρη Σπηλιωτόπουλου στην πιο κάτω ιστοσελίδα: http://www.e-aris.gr/aris/cv
Δείτε στην ιστοσελίδα πιο κάτω το τι σημαίνει το Κολωνάκι σήμερον: http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/250/%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%B6%CE%B5%CE%B9
Ελεονώρα Μελέτη - Άρης Σπηλιωτόπουλος: Διακοπές στη Μύκονο
Να τα πληρωσει απο την τσεπη του ή να παει κι αυτος στη ........στενή
Να τα πληρωσει απο την τσεπη του ή να παει κι αυτος στη ........στενή
Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ διεκδικεί ταξιδιωτικό γραφείο από το ελληνικό δημόσιο, από την περίοδο που ήταν...
υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης ο Άρης Σπηλιωτόπουλος. Δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας για διαμονή του πρώην υπουργού σε σουίτες σε πολυτελή ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο
Προσφυγή κατά του ελληνικού δημοσίου κατέθεσε το ταξιδιωτικό γραφείο "Active World", διεκδικώντας 677.000 ευρώ για την περίοδο που οργάνωνε τα υπηρεσιακά ταξίδια του πρώην υπουργού Άρη Σπηλιωτόπουλου, όταν ήταν επικεφαλής του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης.
Ο ιδιοκτήτης του ταξιδιωτικού γραφείου, μιλώντας στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", αναφέρει ότι λόγω της οικονομικής αυτής οφειλής έφτασε στα όρια του λουκέτου και πλέον το λόγο θα έχουν τα δικαστήρια.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, συνδύασε την προώθηση του ελληνικού τουρισμού με διαμονή σε πανάκριβα ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο νοικιάζοντας σουίτες, οι τιμές των οποίων αποτελούν πρόκληση.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα μόνο το διάστημα Μαΐου-Δεκεμβρίου 2008, τα ταξίδια του τότε υπουργού κόστισαν στο ελληνικό δημόσιο 702.000 ευρώ.
Τον Φεβρουάριο του 2008 ο Άρης Σπηλιωτόπουλος επισκέφθηκε τη διεθνή έκθεση FITUR, στη Μαδρίτη και καταλύει στη σουίτα του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου "Ritz".
Η σουίτα κοστίζει 3,500 ευρώ τη βραδιά και συνολικά για τη διαμονή του υπουργού οι Έλληνες πολίτες είχαν πληρώσει 21.068 ευρώ.
Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς γίνεται κράτηση σε σουίτα του "Puerta America" και πάλι στην Ισπανία, αλλά τελικά η επίσκεψη του Α. Σπηλιωτόπουλου ακυρώνεται. Παρόλα αυτά το ελληνικό δημόσιο πληρώνει 5.490 ευρώ.
Το διάστημα από τις 6-9 Μαΐου 2008, ο κ. Σπηλιωτόπουλος μεταβαίνει στο Ντουμπάι για την έκθεση Arabian Travel Market. Μένει στο ξενοδοχείο "Jumeirah Emirates Towers" και πάλι σε σουίτα, με κόστος 3.293 ευρώ τη βραδιά. Η εφημερίδα παραθέτει το τιμολόγιο από τη διαμονή του Άρη Σπηλιωτόπουλου στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο.
Όλα τα ταξίδια του υπουργού χαρακτηρίζονται από τη χλιδή, καθώς πάντα διέμενε σε σουίτες, που κόστιζαν πάνω από 1.300 ευρώ τη βραδιά, ενώ για τις μετακινήσεις του χρησιμοποιούσε λιμουζίνες.
Μάλιστα, ιδιοκτήτης εταιρείας μεταφοράς VIP στο Λονδίνο, καταγγέλλει και αυτός στην εφημερίδα ότι προσέφερε τις υπηρεσίες του στον υπουργό στα τέλη του 2008 με τέσσερις λιμουζίνες, αλλά δεν είδε ποτέ το χρώμα του χρήματος.
Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ διεκδικεί ταξιδιωτικό γραφείο από το ελληνικό δημόσιο, από την περίοδο που ήταν...
υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης ο Άρης Σπηλιωτόπουλος. Δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας για διαμονή του πρώην υπουργού σε σουίτες σε πολυτελή ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο
Προσφυγή κατά του ελληνικού δημοσίου κατέθεσε το ταξιδιωτικό γραφείο "Active World", διεκδικώντας 677.000 ευρώ για την περίοδο που οργάνωνε τα υπηρεσιακά ταξίδια του πρώην υπουργού Άρη Σπηλιωτόπουλου, όταν ήταν επικεφαλής του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης.
Ο ιδιοκτήτης του ταξιδιωτικού γραφείου, μιλώντας στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", αναφέρει ότι λόγω της οικονομικής αυτής οφειλής έφτασε στα όρια του λουκέτου και πλέον το λόγο θα έχουν τα δικαστήρια.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, συνδύασε την προώθηση του ελληνικού τουρισμού με διαμονή σε πανάκριβα ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο νοικιάζοντας σουίτες, οι τιμές των οποίων αποτελούν πρόκληση.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα μόνο το διάστημα Μαΐου-Δεκεμβρίου 2008, τα ταξίδια του τότε υπουργού κόστισαν στο ελληνικό δημόσιο 702.000 ευρώ.
Τον Φεβρουάριο του 2008 ο Άρης Σπηλιωτόπουλος επισκέφθηκε τη διεθνή έκθεση FITUR, στη Μαδρίτη και καταλύει στη σουίτα του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου "Ritz".
Η σουίτα κοστίζει 3,500 ευρώ τη βραδιά και συνολικά για τη διαμονή του υπουργού οι Έλληνες πολίτες είχαν πληρώσει 21.068 ευρώ.
Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς γίνεται κράτηση σε σουίτα του "Puerta America" και πάλι στην Ισπανία, αλλά τελικά η επίσκεψη του Α. Σπηλιωτόπουλου ακυρώνεται. Παρόλα αυτά το ελληνικό δημόσιο πληρώνει 5.490 ευρώ.
Το διάστημα από τις 6-9 Μαΐου 2008, ο κ. Σπηλιωτόπουλος μεταβαίνει στο Ντουμπάι για την έκθεση Arabian Travel Market. Μένει στο ξενοδοχείο "Jumeirah Emirates Towers" και πάλι σε σουίτα, με κόστος 3.293 ευρώ τη βραδιά. Η εφημερίδα παραθέτει το τιμολόγιο από τη διαμονή του Άρη Σπηλιωτόπουλου στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο.
Όλα τα ταξίδια του υπουργού χαρακτηρίζονται από τη χλιδή, καθώς πάντα διέμενε σε σουίτες, που κόστιζαν πάνω από 1.300 ευρώ τη βραδιά, ενώ για τις μετακινήσεις του χρησιμοποιούσε λιμουζίνες.
Μάλιστα, ιδιοκτήτης εταιρείας μεταφοράς VIP στο Λονδίνο, καταγγέλλει και αυτός στην εφημερίδα ότι προσέφερε τις υπηρεσίες του στον υπουργό στα τέλη του 2008 με τέσσερις λιμουζίνες, αλλά δεν είδε ποτέ το χρώμα του χρήματος.
13/2/14
«ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»: ΝΤΙΝΤΗΣ Ο ΑΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΠΕΛΑΥΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΙΣΛΑΜΑΜΠΑΝΤ!..
Ο "Στόχος" μεταφέρει επί λέξει το άρθρο - καταπέλτη για τον Άρη Σπηλιωτόπουλο και την Νέα Δημοκρατία που τον επέλεξε, του διακεκριμένου οικονομικού συντάκτη Δημήτρη Μαρκόπουλου και το οποίο αναρτήθηκε στην Ιστοσελίδα του "Πρώτου Θέματος" στις 7.30 σήμερα (Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014) το πρωΐ... Από το Ντίντης ή Ντιντής, το χαϊδευτικό του Δημήτρη στην επτανησιακή διάλεκτο κι από το κύμα επτανησίων που είχε έρθει τον περασμένο αιώνα να ενισχύσει την αθηναϊκή αριστοκρατία και να την επηρεάσει σοβαρά με την ιταλοευρωπαϊκή ψευτοαστική συμπεριφορά του και τη γλώσσα του».
Σας θυμίζουν κάτι τα παραπάνω; Αν όχι να σας βοηθήσουμε.
Το πρώτο πράγμα που επέλεξε να προτάξει στη χθεσινή του υποψηφιότητα για τον Δήμο Αθηναίων ο Άρης Σπηλιωτόπουλος ήταν η «αισθητική». Για τον κ. Σπηλιωτόπουλο, σε μια πρωτεύουσα που έχει παραδοθεί στην ανεργία, την εξαθλίωση, τη φτώχεια και τα συσσίτια, σε μια πόλη που οι πρώην αστοί ψάχνουν για τα στοιχειώδη, όπου οι πλατείες της θυμίζουν λόγω των χιλιάδων μεταναστών Ισλαμπαμπάντ, όπου η Χρυσή Αυγή επελαύνει, αυτά δεν μέτρησαν. Το πρώτο πράγμα για τον κ. Σπηλιωτόπουλο ήταν να καλυφθούν τα προβλήματα για να μην ενοχλούν τον λαό του Κολωνακίου. Μπορεί η Αθήνα να κρύψει κάτω από το χαλί τα προβλήματα; Ε όλα τότε είναι οκ. Αρκεί οι μικροαστοί να μην ενοχλούνται.
Για όσους ασχοληθήκαμε με το φαινόμενο «Άρης Σπηλιωτόπουλος», ο τελευταίος υπήρξε ο υπουργός των μεγάλων δαπανών. Όταν βρέθηκε στη θέση του υπουργού Τουρισμού για παράδειγμα κι ενώ η χώρα βούλιαζε στην ανυποληψία λόγω των άκρατων δημόσιων δαπανών, έσπευδε να ανακαινίσει με πανάκριβα είδη το υπουργικό του γραφείο ενώ ακόμα και σήμερα ρημάζει ένα πανάκριβο τζιπ Lexus στα υπόγεια του ΕΟΤ το οποίο αγοράστηκε με ευθύνη του. Πως δικαιολόγησε τότε στους εμβρόντητους συνεργάτες του ο υποψήφιος Δήμαρχος τις άλογες αυτές δαπάνες; Μα φυσικά με «αισθητική». «Ο υπουργός Τουρισμού είναι η βιτρίνα της χώρας του στο εξωτερικό» είχε πει. Και η βιτρίνα μιας χώρας που σε λίγο θα ικέτευε για διεθνή βοήθεια ήταν τα Lexus,τα πανάκριβα γεύματα στο Λονδίνο – με τα λεφτά φυσικά των φορολογούμενων, τα luxurus ταξίδια, τα πολυτελή διαμερίσματα με τζακούζι και πισίνα στον Λυκαβηττό κλπ.
Μετά λοιπόν από αυτή την επιλογή προκύπτουν αβίαστα κάποια ερωτήματα που αφορούν όχι το κόμμα αλλά απευθείας τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου: Για ποιο λόγο κάποιοι επέμειναν σε μια στενά κομματική υποψηφιότητα κι όχι στον Γιώργο Καμίνη που στο κάτω της γραφής κι εκλεγμένος είναι και θα έδινε την αίσθηση πως η ΝΔ εκφράζει το σύνολο του αστικού πολιτικού φάσματος ενσωματώνοντας και ένα μέρος του αστικού κεντρώου φάσματος; Προτιμότερη είναι η λύση Σπηλιωτόπουλου που έχει κατ’ επανάληψη με τον βίο και πολιτεία του προκαλέσει την κοινή γνώμη ποζάροντας αυτιστικά σαν μοντέλο σε κότερα ενώ η πατρίδα του βούλιαζε;
Κι αν δεν σας αρέσει η περίπτωση Καμίνη πάμε παρακάτω. Καλύτερη κατά πολύ δεν ήταν η άλλη πρόταση για την στήριξη του εναλλακτικού δημοσιογράφου Γιώργου Αμυρά που εκπλήσσοντας τους πάντες πήρε μόνος του κόντρα σε όλα υψηλό ποσοστό στις προηγούμενες εκλογές;
Οι εγκέφαλοι λοιπόν του Μαξίμου σε μια παλαιοκομματική αντίληψη επέλεξαν έναν εκπρόσωπο μιας παρηκμασμένης ψευδο-ελίτ, με βαριά επαρχιωτικά σύνδρομα. Της ελίτ που μας θυμίζει μια Ελλάδα ξένη προς αυτό που σήμερα βιώνουμε. Την ελίτ των τζιπ, του δήθεν, του φραμπαλά. Την Αθήνα μιας ακμής που βασίστηκε σε δανεικά και που μαϊμούδιζε το Λονδίνο, το Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη έχοντας όμως τρύπια τσέπη και ζώντας με δανεικά.
Σας θυμίζουν κάτι τα παραπάνω; Αν όχι να σας βοηθήσουμε.
Το πρώτο πράγμα που επέλεξε να προτάξει στη χθεσινή του υποψηφιότητα για τον Δήμο Αθηναίων ο Άρης Σπηλιωτόπουλος ήταν η «αισθητική». Για τον κ. Σπηλιωτόπουλο, σε μια πρωτεύουσα που έχει παραδοθεί στην ανεργία, την εξαθλίωση, τη φτώχεια και τα συσσίτια, σε μια πόλη που οι πρώην αστοί ψάχνουν για τα στοιχειώδη, όπου οι πλατείες της θυμίζουν λόγω των χιλιάδων μεταναστών Ισλαμπαμπάντ, όπου η Χρυσή Αυγή επελαύνει, αυτά δεν μέτρησαν. Το πρώτο πράγμα για τον κ. Σπηλιωτόπουλο ήταν να καλυφθούν τα προβλήματα για να μην ενοχλούν τον λαό του Κολωνακίου. Μπορεί η Αθήνα να κρύψει κάτω από το χαλί τα προβλήματα; Ε όλα τότε είναι οκ. Αρκεί οι μικροαστοί να μην ενοχλούνται.
Για όσους ασχοληθήκαμε με το φαινόμενο «Άρης Σπηλιωτόπουλος», ο τελευταίος υπήρξε ο υπουργός των μεγάλων δαπανών. Όταν βρέθηκε στη θέση του υπουργού Τουρισμού για παράδειγμα κι ενώ η χώρα βούλιαζε στην ανυποληψία λόγω των άκρατων δημόσιων δαπανών, έσπευδε να ανακαινίσει με πανάκριβα είδη το υπουργικό του γραφείο ενώ ακόμα και σήμερα ρημάζει ένα πανάκριβο τζιπ Lexus στα υπόγεια του ΕΟΤ το οποίο αγοράστηκε με ευθύνη του. Πως δικαιολόγησε τότε στους εμβρόντητους συνεργάτες του ο υποψήφιος Δήμαρχος τις άλογες αυτές δαπάνες; Μα φυσικά με «αισθητική». «Ο υπουργός Τουρισμού είναι η βιτρίνα της χώρας του στο εξωτερικό» είχε πει. Και η βιτρίνα μιας χώρας που σε λίγο θα ικέτευε για διεθνή βοήθεια ήταν τα Lexus,τα πανάκριβα γεύματα στο Λονδίνο – με τα λεφτά φυσικά των φορολογούμενων, τα luxurus ταξίδια, τα πολυτελή διαμερίσματα με τζακούζι και πισίνα στον Λυκαβηττό κλπ.
Μετά λοιπόν από αυτή την επιλογή προκύπτουν αβίαστα κάποια ερωτήματα που αφορούν όχι το κόμμα αλλά απευθείας τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου: Για ποιο λόγο κάποιοι επέμειναν σε μια στενά κομματική υποψηφιότητα κι όχι στον Γιώργο Καμίνη που στο κάτω της γραφής κι εκλεγμένος είναι και θα έδινε την αίσθηση πως η ΝΔ εκφράζει το σύνολο του αστικού πολιτικού φάσματος ενσωματώνοντας και ένα μέρος του αστικού κεντρώου φάσματος; Προτιμότερη είναι η λύση Σπηλιωτόπουλου που έχει κατ’ επανάληψη με τον βίο και πολιτεία του προκαλέσει την κοινή γνώμη ποζάροντας αυτιστικά σαν μοντέλο σε κότερα ενώ η πατρίδα του βούλιαζε;
Κι αν δεν σας αρέσει η περίπτωση Καμίνη πάμε παρακάτω. Καλύτερη κατά πολύ δεν ήταν η άλλη πρόταση για την στήριξη του εναλλακτικού δημοσιογράφου Γιώργου Αμυρά που εκπλήσσοντας τους πάντες πήρε μόνος του κόντρα σε όλα υψηλό ποσοστό στις προηγούμενες εκλογές;
Οι εγκέφαλοι λοιπόν του Μαξίμου σε μια παλαιοκομματική αντίληψη επέλεξαν έναν εκπρόσωπο μιας παρηκμασμένης ψευδο-ελίτ, με βαριά επαρχιωτικά σύνδρομα. Της ελίτ που μας θυμίζει μια Ελλάδα ξένη προς αυτό που σήμερα βιώνουμε. Την ελίτ των τζιπ, του δήθεν, του φραμπαλά. Την Αθήνα μιας ακμής που βασίστηκε σε δανεικά και που μαϊμούδιζε το Λονδίνο, το Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη έχοντας όμως τρύπια τσέπη και ζώντας με δανεικά.
