ΧΟΥΒΕΡ εναντίον ΩΝΑΣΗ Δημοσιογραφική Έρευνα: του δημοσιογράφου-οικονομολόγου Γιάννη Τσιριγώτη

Hoover vs Onasis

Έντγκαρ Χούβερ ο γενικός κουμανταδόρος του FBI (1924-1972) που φακέλωσε 450.000 άτομα... Πολιτικούς, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, ακόμη και τον προιστάμενό του υπουργό Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Κένεντι...

Ο Χούβερ, ο πανίσχυρος και σατανικός αρχηγός του FBI είναι γνωστό ότι δεν συγκέντρωνε μέσω των πρακτόρων του μόνο  επιβαρυντικές πληροφορίες για πολιτικά και λοιπά  δημόσια πρόσωπα αλλά πλούτιζε τους φακέλους του και με λεπτομέρειες της ιδιωτικής τους ζωής...  Ένα απο τα πρόσωπα που βρέθηκαν στη σκόπευση του  στόχαστρού του  ήταν και ο Αριστοτέλης  Ωνάσης, τον οποίο θεωρούσε πεχλιβάνη όπως τον Τζιμ Λόντο που νικούσε σε σικέ αγώνες τερατόμορφους γίγαντες... Ο  <<Έλληνας πειρατής>> - όπως τον αποκαλούσε - έγινε ζάπλουτος  χωρίς παρανομίες  (ή έστω με το τρόπο που χρησιμοποιούσαν κράτη και κρατούντες) και  όταν  ήρθε σε συμφωνία με τις ΗΠΑ παράγγειλε  στον  σχιζοφρενή αρχηγό του FBI  ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το μυαλό τους, κάτι που δεν διέθετε ο Χούβερ... 

Ο Ωνάσης αγαπούσε το νερό από νέος, όταν έπαιζε ουότερ πόλο στη Σμύρνη  και αργότερα όταν κυνηγούσε φάλαινες με τον φίλο του Κώστα Γράτσο στις θάλασσες του Περού. Μετά έγινε κυρίαρχος των ωκεανών, κάτι που δεν μπορούσε να χωνέψει ο Χούβερ, γιατί πίστευε ότι είχε θίξει με παρανομίες τα αμερικανικά συμφέροντα.. Οι πρώτες καταγγελίες - καρφώματα για "βρόμικη άνοδό" του,   προήλθαν από  κάποιους της  Ελληνικής κοινότητας της Αργεντινής  που θεωρούσαν τον Ωνάση παρείσακτο  στην ελίτ του πλούτου. Είχα ακούσει τον ίδιο να σχολιάζει ότι << κακώς αποκαλούν τον Νιάρχο Ιαβέρη μου, γιατί εκείνος που προσπάθησε να με εξοντώσει ήταν ο Χούβερ (ΦΩΤΟ)  που δεν μ΄άφηνε σε χλωρό κλαρί >>.  Αλλά και ο Νιάρχος  με διέβαλε, έλεγε ο Ωνάσης, επειδή η Τίνα προτίμησε εμένα κι΄όχι αυτόν... Τελικά, οι βασικότερες  «πληροφορίες» έπειτα από συνεχείς έρευνες των αμερικανικών υπηρεσιών αποδείχθηκαν αναληθείς. Παρ' όλα αυτά οι   αντίπαλοί του  κατάφερναν να κινητοποιούν τις αμερικανικές διωκτικές αρχές, προκαλώντας δυσκολίες στις δραστηριότητες του συνεχώς ανερχόμενου μεγαλοεφοπλιστή. Το εκπληκτικό είναι ότι ο Ωνάσης δεν αποδείχτηκε ικανότατος μόνο στις μπίζνες, αλλά εύρισκε τρόπους να ξεφεύγει από τα δόκανα που του έστηνε ο Χούβερ-Ιαβέρης, όπως τον αποκαλούσε το δεξί του χέρι Κώστας Γράτσος. Το κυνηγητό είχε αρχίσει από την εποχή που οι δυό τους πάλευαν στις θάλασσες ως φαλαινοθήρες και οι κυβερνήσεις Περού και ΗΠΑ τους στρίμωχναν ως λαθροθήρες...

Εκτός από τον Γράτσο, πολύτμος συνεργάτης του έγινε κι΄ο Τζόνυ Μάγιερ (φωτο) έμπιστος  του φρενοβλαβούς  μαικήνα Χάουαρντ Χιούζ, η ποντικομαμή -όπως τον έλεγε ο Ωνάσης- που αναλάμβανε ειδικές αποστολές. Και μόνο που ο σύγχρονος αυτός Οδυσσέας  κατόρθωνε να ξεγλιστράει απο  τις  Σκύλες, τις Χάρυβδες και  τους Κύπλωπες του FBI, της CIA  και την Υπηρεσία Ερευνών του Αμερικανικού Ναυτικού  (ONI: Office of Naval Investigations) είναι αδιανόητο για έναν ιδιώτη που τα έβαζε με το πιό συμπαγές κράτος του πλανήτη...

 Πως να ξεχάσω τον  Καζάν και τον  Χατζιδάκι να παρακολουθούν με προσήλωση τον Ωνάση κι΄εγώ στον ίσκιο των τριών γιγάντων, να καταγράφω στο μυαλό μου αυτά που΄λεγε ο Οδυσσέας της Σμύρνης:  << Έπρεπε ν΄αντιδράσω σαν τους πυρπολητές που άναβαν το φυτίλι στη τούρκικη ναυαρχίδα...>>. Ο σκηνοθέτης έκανε την εικόνα σύγχρονη: << Ένα κρισκραφτ κατά ενός αεροπλανοφόρου!>>. Κι΄ο Αρίστος κουνούσε καταφατικά το κεφάλι: << Είναι να ανατριχιάζεις, όταν σε κηρύσσουν  ύψιστο κίνδυνο για την αμερικανική εθνική ασφάλεια,  αλλά και να νιώθεις από κοντός πανύψηλος, όταν γλίτωνες  τα δόκανα, τις φάκες, που σου΄χαν στήσει και ξέφευγες  μέσα από τις τις δαγκάνες του καρχαρία...>>.

 Έβλεπα τη φλόγα στα μάτια του σκηνοθέτη  και του συνθέτη, του ενός για ταινία, του άλλου για μουσική, αλλά όταν έφευγε ο Σμυρνιός, ο Πόντιος κι΄ο Ελλαδίτης, συμφωνούσαν  πως η ζωή του θα μπορούσε να γίνει ταινία γεμάτη από περιπέτεια, αγώνα προς τον πλούτο και σεξ...

 Στη φωτό ο Ωνάσης την εποχή του πολέμου στο Λος Άντζελες, σε κάποια δεξίωση, με την ηθοποιό Μύριαμ Χόπκινς και την Αγλαία Κουμάνταρου, πρωτεξαδέλφη του Νιάρχου.  

Σκέφτομαι κάποια πρόσωπα και τοποθεσίες    που θα έβαζε  ο Καζάν σε  ταινία του για τον Ωνάση και συγκεκριμένα την περίοδο του Β΄παγκοσμίου πολέμου. Όπως το  μεγαλοπρεπές παραδοσιακό ξενοδοχείο Πλάζα στο Μανχάταν, που έμεναν με τις οικογένειές τους  πολλοί Έλληνες εφοπλιστές κατά την διάρκεια του  πολέμου. Τα πλοία τους είναι επιταγμένα από τους Συμμάχους στο κοινό αγώνα κατά του Άξονα και τα νέα φτάνουν συχνά για τορπιλισμούς τους... Πίνοντας το καφεδάκι μας με το Μάνο στο Πλάζα, παρομοιάζουμε την άτμόσφαιρά του  λίγο πριν την εισοδο των ΗΠΑ στο  πόλεμο, και μετά, σαν το καφέ της "Καζαμπλάνκα" του Μπόγκαρντ, με ανάμεσα στους θαμώνες πράκτορες...    Εκεί έμενε  οικογενειακά και ο πατριάρχης των Ελλήνων εφοπλιστών Σταύρος Λιβανός, που οι κόρες του Αθηνά-Τίνα και Ευγενία  παντρεύτηκαν μετά τον πόλεμο τον Ωνάση και το  Νιάρχο.  Κατά την διάρκεια του πολέμου δεν είχε αρχίσει ακόμη η αντιζηλεία του  Ωνάση με το Νιάρχο, που υπηρετούσε στο Ελληνικό Ναυτικό, συμμετέχοντας στη μάχη του Ατλαντικού με τη κορβέτα "Κριεζής".  Ο σεναριογράφος δεν θα παρέλειπε και τις μετέπειτα εμφανίσεις του Ωνάση στην Αμερική, που αν και του είχε ψήσει το ψάρι στα χείλη, την θεωρούσε "αναγκαίο κακό", αλλά πάντα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του αναζητούσε μιά προσωπική εκδίκηση-το έκανε με το γάμο του με τη Τζάκυ, την "αγία" της... Στη φωτό ο Ωνάσης, με τον Κάρυ Γκραντ, την ηθοποιό Ζαζά Γκαμπόρ, τον υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ Χάμφρευ,την Μαρία Κάλλας.

τα αρχεία του FBI αποδεικνύουν ότι ο Ωνάσης εκβιάστηκε από το FBI όπως σήμερα η Ελλάδα από το ΔΝΤ

Καλοκαίρι του 1942. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη και ο Ωνάσης έχει αρχίσει την επιχειρηματική δραστηριότητά του απο το Μπουένος Αϊρες και τη συνεχίζει στη Νέα Υόρκη. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τού παραχωρεί   ειδική βίζα επιχειρηματία και μένει  στις ΗΠΑ. Η Αργεντινή φαινομενικά   διατηρεί  ουδέτερη στάση στον πόλεμο, αλλά οι Σύμμαχοι αντιλαμβάνονται  ότι οι πράκτορες του  Αξονα είναι περισσότεροι και ανταμείβουν καλά τους χαφιέδες. Το Μπουένος Αϊρες έχει πλημμυρίσει από πράκτορες και των δύο πλευρών που προσπαθούν να συλλέξουν πληροφορίες και να χρησιμοποιήσουν αργεντινές εταιρείες προς όφελός τους. Οι Γερμανοί  έχουν  την πόλη ως ορμητήριο για  λαθρεμπόριο προϊόντων που αγοράζουν ­ μέσω τρίτων ­ από συμμαχικές χώρες προκειμένου να σπάσουν το εμπάργκο τους.
 Ο Ωνάσης που έχει  ξεκινήσει ως εφοπλιστής πριν από μια δεκαετία δεν θέλει   να δει τα πλοία του επιταγμένα.Γι΄αυτό  προσπαθεί  να πουλήσει τα τάνκερ του «Καλλιρρόη» και «Αντιόπη» πριν προλάβουν να τα κατασχέσουν για τις δικές τους πολεμικές μεταφορές οι ΗΠΑ.Κάποιος πράκτορας τον καρφώνει ως φιλογερμανό κι΄όχι ως ιδιοκτήτη που θέλει να σώσει την περιουσία του. Το Γραφείο Ερευνών του Ναυτικού παίρνει  εντολή να διεξαγάγει έρευνα για το παρελθόν, τις απόψεις και τις δραστηριότητές του. Η αναφορά αναφέρει: «Η αμερικανική πρεσβεία στο Μπουένος Αϊρες έχει λάβει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο ύποπτος έχει εκφράσει απόψεις εναντίον των πολεμικών προσπαθειών των ΗΠΑ και των συμμαχικών χωρών. Πιστεύεται ότι οι δραστηριότητές του ενόσω θα βρίσκεται στην Αμερική πρέπει να γίνουν αντικείμενο παρακολούθησης από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ γνωρίζει την κατάσταση και συμφωνεί».

Η αναφορά μεταβιβάζεται  στον Χούβερ από τον αρχηγό της Υπηρεσίας Στρατιωτικής Κατασκοπείας. Ο Χούβερ σε απόρρητη επιστολή του προς τον ναύαρχο Λαντ, επικεφαλής της υπηρεσίας Διοίκησης Ναυτικού που είχε την ευθύνη για τα εμπορικά πλοία στη διάρκεια του πολέμου, γράφει στις 16 Ιουλίου: «Εχουμε λάβει πληροφορίες από εμπιστευτικές πηγές ότι ο Αριστοτέλης Ωνάσης που φέρεται ως ιδιοκτήτης των τάνκερ "Καλλιρρόη" και "Αντιόπη" σχεδιάζει να αναχωρήσει με αμερικανική αεροπορική εταιρεία από το Μπουένος Αϊρες για τη Νέα Υόρκη την Πέμπτη 12 Ιουνίου 1942...  Στόχος του είναι να διαπραγματευθεί με τις αμερικανικές αρχές την πώληση των τάνκερ. Ο πληροφοριοδότης μάς ενημέρωσε ότι δεν πρέπει να υπάρχει άλλος σκοπός για το ταξίδι αυτό αλλά ανέφερε ότι ο Ωνάσης έχει εκφέρει απόψεις εναντίον των αμερικανικών πολεμικών προσπαθειών και ότι οι κινήσεις και δραστηριότητές του ενόσω βρίσκεται στις ΗΠΑ πρέπει να παρακολουθούνται στενά».

Έτσι ξεκινάει η παρακολούθηση του Ωνάση, που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη από το καλοκαίρι του 1942, και του συνεταίρου του  εξαδέλφου του Νίκου Κονιαλίδη, που έχει έδρα  στο Λος Αντζελες. Οι ομοσπονδιακοί πράκτορες αδυνατούν  να συλλέξουν ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες εκτός από την επισήμανση ότι ο μεν Ωνάσης μένει  σε σουίτα στο ξενοδοχείο «Ριτζ» στη λεωφόρο Παρκ του Μανχάταν, ο δε Κονιαλίδης στο εξίσου πολυτελές «Μπέβερλι Χιλς Hotel» στη Καλιφόρνια. Ο Κονιαλίδης εμφανίζεται σε σχετική αναφορά ως «μη αναμεμειγμένος σε αντιαμερικανικές δραστηριότητες».

Πληροφοριοδότης των αμερικανικών υπηρεσιών αναφέρει στο FBI: «Ο  ύποπτος δεν λειτουργεί εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων. Οι δηλώσεις που του αποδίδονται εναντίον των συμμαχικών εθνών μπορεί να προκλήθηκαν από την οργή του λόγω της αποτυχίας της προσπάθειάς του να πάρει άδεια από τις αμερικανικές αρχές για να πουλήσει τα δύο τάνκερ "Καλλιρρόη" και "Αντιόπη", τα οποία είχε μεταφέρει από αμερικανικό στο παναμέζικο νηολόγιο». Ο Χούβερ δεν εφησυχάζει και ζητάει  από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες συλλογής πληροφοριών για τον Ωνάση και τους συνεταίρους του  αδελφούς Κονιαλίδη. Ζητάει  να συντάξουν μια συνολική έκθεση για το επιχειρηματικό προφίλ τους.Το κάνουν, κυρίως για τους Κονιαλίδηδες:  «Επίσημες συμμαχικές πηγές στο Μοντεβίδεο αναφέρουν ότι οι αδελφοί Κονιαλίδη, ιδιοκτήτες των τάνκερ "Καλλιρρόη" και "Αντιόπη", έχουν συνεταιρισθεί με άλλους επιχειρηματίες ­ όπως ο Ωνάσης ­ και προσπαθούν τώρα να παραλάβουν ένα νέο τάνκερ ονόματι "Αργεντινή" που μόλις κατασκευάστηκε σε σουηδικό ναυπηγείο. Οι πληροφοριοδότες μάς αναφέρουν ότι το πλοίο θα πλεύσει υπό αργεντινή σημαία και οι ιδιοκτήτες του ασκούν πίεση στην κυβέρνηση της Αργεντινής για να εξασφαλίσει την άδεια των συμμαχικών κυβερνήσεων ώστε να μπορέσει να φθάσει στο Μπουένος Αϊρες. Οι ιδιοκτήτες ελπίζουν ότι με τον τρόπο αυτό θα αποφύγουν τον έλεγχο των συμμαχικών κυβερνήσεων σε ένα πλοίο που ουσιαστικά ανήκει σε 'Ελληνες πολίτες» 

Ένα χρόνο μετά (1943) οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφορούνται ότι ο πλοίαρχος ενός εκ των πλοίων του Ωνάση είχε απορρίψει πρόταση  γερμανού πράκτορα  να κατασκοπεύει για λογαριασμό του Άξονα  στα ταξίδια του στον Ατλαντικό. Για μία ακόμη φορά οι Αμερικανοί δεν μπορούν να βρουν στοιχεία εναντίον του Ωνάση.

Με τη λήξη του  πολέμου το FBI ξεκινάει  συστηματική έρευνα για το ποιοί ξένοι επιχειρηματίες με δραστηριότητες στην Αμερική είχαν συνεργασθεί με τους Γερμανούς. Και ο  Χούβερ επιμένει με αναφορά του  στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ: «Το γραφείο μας έχει λάβει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Ωνάσης ήταν συνεταίρος σε διάφορες ύποπτες εταιρείες στη διάρκεια του πολέμου και επιδιδόταν συστηματικά στο λαθρεμπόριο καπνού προκειμένου να αποφύγει τους υψηλούς δασμούς. Εχουμε ακόμη ενημερωθεί για κατηγορίες σύμφωνα με τις οποίες συνεργάστηκε σε επιχειρηματικές δραστηριότητες με γερμανικές και ιταλικές εταιρείες κατά τη διάρκεια του πολέμου - Η υπηρεσία μας δεν έλαβε ποτέ στοιχεία ή αποδείξεις που να στοιχειοθετούν τις παραπάνω κατηγορίες  ». Ο Χούβερ με αυτή τη τακτική εξακολουθεί να διατηρεί σκιά υποψίας για τον Έλληνα εφοπλιστή. Τα όσα αναφέρει ο Χούβερ βασίζονταν σε μια ανώνυμη επιστολή που έλαβε το FBI από το Μπουένος Αϊρες στις 28 Δεκεμβρίου 1944. Η επιστολή ήταν γραμμένη στα ρωσικά και στα αγγλικά ενώ το FBI δεν μπόρεσε να βρει τον αποστολέα της, που μεταξύ άλλων έγραφε:  «΄Οσον αφορά τον Αριστοτέλη Ωνάση και τον Νίκο Κονιαλίδη, πρέπει να σας ενημερώσω ότι έχουν δημιουργήσει διάφορες εταιρείες χρησιμοποιώντας άλλα ονόματα. Ηταν μικροί έμποροι καπνού, κατόπιν εκπρόσωποι ναυτιλιακών συμφερόντων και από τότε που άρχισε ο πόλεμος έχουν βγάλει ασύλληπτα πολλά χρήματα. Προκειμένου να μην αποκαλυφθούν οι δραστηριότητές τους, χρησιμοποιούν ονόματα φίλων ενώ οι ίδιοι κάνουν δωρεές στον ελληνικό και στον βρετανικό Ερυθρό Σταυρό. Την ίδια στιγμή βγάζουν όλο και περισσότερα χρήματα συνεργαζόμενοι με εταιρείες που βρίσκονται στη συμμαχική μαύρη λίστα. Μέσω της εταιρείας τους Frutos Argentina αγοράζουν καπνό από τη Ροδεσία και διάφορα άλλα προϊόντα από την Αμερική και τη Βρετανία. Μετά τα πουλάνε σε γερμανικές και ιταλικές εταιρείες μέσω ψεύτικων εταιρειών χρησιμοποιώντας πλαστά χαρτιά και ονόματα».

ΑΡΧΕΙΑ FBI 

Στα αρχεία του FBI υπάρχουν καταχωνιασμένα κι΄αυτά τα στοιχεία πληροφοριοδοτών εκείνης της εποχής, για τον Ωνάση και τους αδελφούς Κονιαλίδη:

"ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Ωνάσης έφυγε από την Ελλάδα ύστερα από  μεγάλο οικογενειακό καβγά πριν από 20 χρόνια. Εργάστηκε αρχικά ως βοηθός σε ένα εστιατόριο και στη συνέχεια ως βοηθός  στο ταχυδρομείο μαζί με τον Νίκο Κονιαλίδη. Ο οικογενειακός καυγάς διευθετήθηκε όταν  φίλος των Ωνάσηδων επισκέφθηκε το Μπουένος Αϊρες μεταφέροντας μήνυμα  του πατέρα του Αριστοτέλη που ήταν καπνέμπορος. Ο  "μεσολαβητής" πρόσφερε εκ μέρους του πατέρα του στον νεαρό Αριστοτέλη ποσότητα καπνού για να την πουλήσει στην Αργεντινή. Η πρώτη  αρχική ποσότητα συνοδεύθηκε από άλλες και η επιχείρηση μεγάλωσε, με αποτέλεσμα ο Ωνάσης να εξασφαλίσει ένα συμβόλαιο για την προμήθεια τουρκικού καπνού στην εταιρεία Piccard. Ο καπνός ερχόταν μέσω της πόλης Γένοβα  σε πλοία για την Αργεντινή. Εκεί ο Ωνάσης ανακάλυψε την εξής ιδέα: ραντίζοντας τα φορτία του καπνού με θαλασσινό νερό ­ ενόσω βρίσκονταν στη Γένοβα περιμένοντας τη φόρτωσή τους, ­ μπορούσε να παίρνει αποζημίωση από τους ασφαλιστές ισχυριζόμενος ότι καταστράφηκαν από τη θάλασσα κατά τη μεταφορά τους. Οι αποζημιώσεις αποδείχθηκαν ένα πολύ καλό συμπλήρωμα στα νόμιμα κέρδη του. Ορισμένοι υπάλληλοι των ασφαλιστικών εταιρειών ήταν συνένοχοι στη κομπίνα  ως την στιγμή που κάποιος  τους κάρφωσε. Ο Νίκος Κονιαλίδης που βρισκόταν εκείνες τις ημέρες στη Γένοβα συνελήφθη και πέρασε κάποιο  διάστημα στη φυλακή".

Ο φάκελος της υπόθεσης εστάλη στην Ελλάδα αλλά "χάθηκε" χάρη στη στενή σχέση του Ωνάση με έναν υπουργό της ελληνικής κυβέρνησης ονόματι Μιχαλόπουλος. Χάρη στην επιρροή τού εν λόγω υπουργού, ο Ωνάσης διορίστηκε πρόξενος της Ελλάδας στο Μπουένος Αϊρες και όταν ταξίδευε τον αντικαθιστούσε ο Νίκος Κονιαλίδης. Ο διορισμός απεδείχθη ιδιαίτερα κερδοφόρος γιατί ­ ως πρόξενος ­ μπορούσε να εξασφαλίζει μεγάλα ποσά σε συνάλλαγμα με την επίσημη τιμή και στη συνέχεια να τα πουλάει με σημαντικό κέρδος στη μαύρη αγορά που ανθούσε τότε.

Γύρω στο 1932 ο Ωνάσης και ο εξάδελφός του ξεκίνησαν τη δική τους ναυτιλιακή εταιρεία αγοράζοντας δύο πλοία από την Καναδική κυβέρνηση, τα οποία ονόμασαν "Ωνάσης - Πηνελόπη" και "Ωνάσης - Σωκράτης". Το 1934 αγόρασαν ένα πλοίο από την κυβέρνηση της Ουραγουάης, το οποίο ύστερα από λίγο καιρό... εξαφανίστηκε έξω από τις ακτές της Γένοβας.

Το 1941 ο Ωνάσης είχε αποκτήσει αρκετά πλοία  υπό παναμαϊκή σημαία. Η αμερικανική κυβέρνηση απαίτησε να τεθούν υπό τον έλεγχο των υπηρεσιών της, απειλώντας μάλιστα ότι θα τα κατασχέσει. Ο Ωνάσης προσπάθησε να τα πουλήσει αλλά οι αμερικανικές αρχές το απαγόρευσαν.

Ενα από τα τάνκερ που είχε παραγγείλει ο Ωνάσης βρέθηκε ημιτελές στη Σουηδία όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη γειτονική Νορβηγία. Ο Ωνάσης το πούλησε αλλά οι αγοραστές ακύρωσαν το συμβόλαιο όταν οι Γερμανοί απαγόρευσαν την αναχώρησή του από το ναυπηγείο».

Ο Ωνάσης δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις με την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση που βρισκόταν στο Κάιρο στη διάρκεια του πολέμου. Οταν μάλιστα έχασε τη θέση του προξένου, ενεπλάκη σε μια σκληρή διαμάχη με τον εκπρόσωπό της στην Αργεντινή, που μετετράπη σε πληροφοριοδότη των αμερικανικών υπηρεσιών. Η έκθεση του Γραφείου Ερευνών ανέφερε συγκεκριμένα: « ΄Οταν η ελληνική κυβέρνηση και ο βασιλεύς διόρισαν τον Δενδραμή ως πρέσβη στην Αργεντινή, εκείνος διόρισε τον βοηθό του πρόξενο. Ενοχλημένος που έχασε την κερδοφόρα θέση, ο Ωνάσης άρχισε μια αδίστακτη καμπάνια εναντίον του Δαρδαμή με πενιχρά αποτελέσματα στο Μπουένος Αϊρες αλλά σημαντικά αποτελέσματα στους φτωχότερους Ελληνες του Μοντεβίδεο».

΄Ενα συμπληρωματικό σημείωμα που φθάνει στο γραφείο του Χούβερ αποκαλύπτει ότι μια από τις πηγές που εμφάνιζαν τον Ωνάση ως προχιτλερικό ήταν ο ίδιος ο Δενδραμής: «Σύμφωνα με πληροφορίες από τον έλληνα πρέσβη ο ύποπτος υποστηρίζει τις δυνάμεις του Αξονα».

 Οι Νίκος και Κωνσταντίνος Κονιαλίδης έχουν δημιουργήσει την εταιρεία Frutos Argentinos μαζί με τον εξάδελφό τους Αριστοτέλη Ωνάση.

 νέες ταλαιπωρίες

Το 1950 διατυπώνονται  υπόνοιες  απο το  Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας του Λευκού που ζητάει να εξακριβώσει   το FBI  «αν ο Ωνάσης  έχει αναπτύξει  δραστηριότητες με  χώρες του Σιδηρού Παραπετάσματος». Ακόμη διευκρινίζει  ότι «οιαδήποτε αρνητική πληροφορία γι' αυτόν θα ήταν πολύ χρήσιμη».

Το 1953 ο  αντικομμουνιστής γερουσιαστής Τζο Μακ Κάρθι δίνει εντολή προς τον βασικό νομικό σύμβουλο της Επιτροπής Ερευνών της Γερουσίας Ρόμπερτ Κένεντι  να διαπραγματευθεί με το ελληνικό εφοπλιστικό λόμπι στη Νέα Υόρκη μία συμφωνία που θα απαγόρευε μεταφορές εμπορευμάτων προς τις  κομμουνιστικές χώρες.

Ο πεθερός του Ωνάση  Σταύρος Λιβανός δηλώνει  ότι «είμαι  έτοιμος από καιρό να υπογράψω μια τέτοια συμφωνία», αλλά  τα πλοία του -σύμφωνα με το FBI-συνεχίζουν να μεταφέρουν φορτία  προς την κομμουνιστική Κίνα. Ο  ΄Εντγκαρ Χούβερ ζήτάει από το επιτελείο του να ετοιμάσει  απόρρητο σημείωμα για τους τρεις βασικούς Έλληνες μεγαλοεφοπλιστές, Λιβανό, Ωνάση και  Νιάρχο. Στα αρχεία του FBI υπάρχει η σειμείωση: «Ο Σταύρος Λιβανός είναι βρετανός υπήκοος ελληνικής καταγωγής, γνωστός ως "τρικυμιώδης" και έχει πλοία  υπό παναμαϊκή, ονδουριανή και ελληνική σημαία. Εχει δύο κόρες, τη μία παντρεμένη με τον Ωνάση και την άλλη με τον Νιάρχο».

Ο Νιάρχος (που είχε συναλλαγές με τις ΗΠΑ) τακτοποιεί  τις εκκρεμότητές του με το αμερικανικό δημόσιο, ενώ ο Ωνάσης ταλαιπωρείται ως το 1955, όταν  πληρώνει επτά εκατομμύρια δολάρια πρόστιμο και συμβιβάζεται με την υποχρέωση  να κατασκευάσει συγκεκριμένο αριθμό πλοίων σε αμερικανικά ναυπηγεία. 'Οπως η Ελλάδα που είναι υποχρεωμένη να αγοράζει πολεμικό υλικό ακόμα και την ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ... Και μετά σου λένε, ο Χούβερ αποκαλούσε τον Τζιμ Λόντο πεχλιβάνη που έστηνε σικέ αγώνες...