Από τις αρχές του χρόνου η αμερικανική οικονομία κατάργησε 800.000 θέσεις εργασίας, η ανεργία έφτασε το 6,1% τον Αύγουστο (το υψηλότερο επίπεδο εδώ και 5 χρόνια) και αναμένεται ότι το 2009 θα φτάσει στο 7,5%.
Οργανώσεις ψυχολογικής στήριξης όπως η Com Psych και η Value Option αποκάλυπταν πως τον τελευταίο χρόνο αυξήθηκαν κατά 200% όσοι ζητούν βοήθεια γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν τη μείωση των εισοδημάτων τους λόγω της κρίσης, ενώ μετά τον Αύγουστο τα κρούσματα τετραπλασιάστηκαν.
Ηδη 3,6 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους μετά την κρίση των τοξικών στεγαστικών ομολόγων και ο ένας στους έξι ιδιοκτήτες έχει χρέος που υπερβαίνει κατά πολύ την αξία του ακινήτου του.
Σε πολλές Πολιτείες κάνουν την εμφάνισή τους νέες τεντουπόλεις που στεγάζουν τους νεόπτωχους εκπεσόντες του αμερικανικού ονείρου.
*Οι δυσκολίες γίνονται ακόμη μεγαλύτερες για τα 48 εκατ. των Αμερικανών που στερούνται παντελώς ασφάλειας ή τα άλλα 100 εκατ. που καλύπτονται ελλιπώς.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά η αμερικανική κυβέρνηση ούτε διανοείται να μειώσει τις αστρονομικές δαπάνες των ΗΠΑ για την συντήρηση των πολεμικών μετώπων σε Αφγανιστάν και Ιράκ που φτάνουν το 1 τρισ. δολάρια τον χρόνο.
Ούτε σκέψη στην αμερικανική κυβέρνηση να καταργήσει τις 800 στρατιωτικές βάσεις που έχει η Αμερική σ’ όλο τον κόσμο για να το παίζει παγκόσμιος χωροφύλακας και κοστίζουν ετησίως μισό τρισ. δολάρια.
Αλλωστε δεν θα μπορούσε να πάει αντίθετα στην καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική φύση του αμερικάνικου πολιτικού συστήματος.
Βλέποντας όμως η αμερικανική κυβέρνηση την έρευνα της «Ουάσιγκτον Ποστ», που αναφέρει ότι «αναπόφευκτα θα δημιουργηθούν εν δυνάμει εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες» το μόνο που κάνει είναι να θωρακίσει τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς.
Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ ψηφίστηκε νόμος (Insurrection Act Rider) που αναθέτει καθήκοντα εσωτερικής ασφάλειας της Αμερικής σε μηχανοκίνητη ταξιαρχία του πεζικού.
Είναι φανερό ότι η αμερικάνικη κυβέρνηση προετοιμάζετε για να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα προκύψουν εξ αιτίας της αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική του κρίση.