Τα νεφελίμ είναι μία ιστορία πλάνης που περιγράφει κάποια υπερφυσικά όντα να γεννιούνται από μία ανίερη ένωση η οποία φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη μαρτυρία. Η πλάνη αυτή έχει κυρίως ξεκινήσει λόγω του ιερού απόκρυφου και αιρετικού βιβλίου του Ενώχ, το οποίο έχουν πάρει διάφοροι στην Ελλάδα και το ερμηνεύουν κατά το δοκούν. Το συγκεκριμένο βιβλίο θεωρείτε αιρετικό σύμφωνα με την εκκλησία λόγω του περιβόητου θέματος των Ελοχίμ και Νεφελίμ και τη ιστορία με τους αγγέλους που πήραν γυναίκες τους τις θυγατέρες των ανθρώπων. Στην γένεσις αναφέρει: ΚΑΙ ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ θυγατέρες ἐγεννήθησαν αὐτοῖς. 2 ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο. Τι εννοεί όμως ;
Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της θεωρίας των Νεφελίμ, οι άγγελοι του ουρανού επιθύμησαν τις γυναίκες των θνητών και ο "αρχηγός" αυτών τους παρακινεί να συμμετέχουν όλοι μαζί στο αμάρτημα ενώ στην συνέχεια λαμβάνουν θνητές γυναίκες ως δικές τους όπου και τις μαθαίνουν τις διάφορες τέχνες. Οι απόγονοι των συζεύξεων αυτών, όμως, δεν ήταν άνθρωποι, όπως οι θνητές γυναίκες, αλλά είχαν λάβει χαρακτηριστικά και από τους δύο γονείς. Ως εκ τούτου, γεννήθηκαν αυτοί που στις μυθολογίες ονομάζουμε "γίγαντες". Ο μεγαλύτερος υποστηρικτής αυτής της θεωρίας στην Ελλάδα είναι φυσικά ο Δημοσθένης Λιακόπουλος ο οποίος κατονομάζει αυτά τα όντα Νεφελίμ. Στην Ρωσία για παράδειγμα ο Σίτσιν ήταν αυτός που μίλησε για Νεφελίμ. Πολλοί σπεύδουν να ονομάσουν αυτούς τους γίγαντες ως ανθρώπους "γιγάντιου" αναστήματος ή δίδουν άλλες ερμηνείες. Όμως το κείμενο μιλάει για γίγαντες τριών χιλιάδων πηχών συνεπώς αν δεχθεί κανείς το απόκρυφο του Ενώχ αυτομάτως δέχεται την ύπαρξη των Νεφελίμ. Αυτοί λοιπόν οι γίγαντες, όπως μας λέει χαρακτηριστικά το κείμενο, δεν είχαν καθόλου φιλική σχέση με τους θνητούς και τους καταδυνάστευαν. Αυτά όλα περί νεφελίμ και γιγάντων βέβαια μας φέρνουν στο μυαλό σκηνές από τον Οδυσσέα του Ομήρου και τους γιγάντιους Κύκλωπες που έτρωγαν τους ανθρώπους. Οι Κύκλωπες, να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο, κατά την ελληνική μυθολογία ήταν και αυτοί απόγονοι των θεών όπως οι νεφελίμ. Όμως όπως γνωρίζουμε η ελληνική μυθολογία χρησιμοποιούσε τους μύθους ως διδακτικό εργαλείο, και οι μύθοι ουδέποτε είχαν κυριολεκτικό νόημα όταν μιλούσαν για τέρατα και ήρωες. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ, απλά ορισμένοι το εκμεταλλεύονται.
Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της θεωρίας των Νεφελίμ, οι άγγελοι του ουρανού επιθύμησαν τις γυναίκες των θνητών και ο "αρχηγός" αυτών τους παρακινεί να συμμετέχουν όλοι μαζί στο αμάρτημα ενώ στην συνέχεια λαμβάνουν θνητές γυναίκες ως δικές τους όπου και τις μαθαίνουν τις διάφορες τέχνες. Οι απόγονοι των συζεύξεων αυτών, όμως, δεν ήταν άνθρωποι, όπως οι θνητές γυναίκες, αλλά είχαν λάβει χαρακτηριστικά και από τους δύο γονείς. Ως εκ τούτου, γεννήθηκαν αυτοί που στις μυθολογίες ονομάζουμε "γίγαντες". Ο μεγαλύτερος υποστηρικτής αυτής της θεωρίας στην Ελλάδα είναι φυσικά ο Δημοσθένης Λιακόπουλος ο οποίος κατονομάζει αυτά τα όντα Νεφελίμ. Στην Ρωσία για παράδειγμα ο Σίτσιν ήταν αυτός που μίλησε για Νεφελίμ. Πολλοί σπεύδουν να ονομάσουν αυτούς τους γίγαντες ως ανθρώπους "γιγάντιου" αναστήματος ή δίδουν άλλες ερμηνείες. Όμως το κείμενο μιλάει για γίγαντες τριών χιλιάδων πηχών συνεπώς αν δεχθεί κανείς το απόκρυφο του Ενώχ αυτομάτως δέχεται την ύπαρξη των Νεφελίμ. Αυτοί λοιπόν οι γίγαντες, όπως μας λέει χαρακτηριστικά το κείμενο, δεν είχαν καθόλου φιλική σχέση με τους θνητούς και τους καταδυνάστευαν. Αυτά όλα περί νεφελίμ και γιγάντων βέβαια μας φέρνουν στο μυαλό σκηνές από τον Οδυσσέα του Ομήρου και τους γιγάντιους Κύκλωπες που έτρωγαν τους ανθρώπους. Οι Κύκλωπες, να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο, κατά την ελληνική μυθολογία ήταν και αυτοί απόγονοι των θεών όπως οι νεφελίμ. Όμως όπως γνωρίζουμε η ελληνική μυθολογία χρησιμοποιούσε τους μύθους ως διδακτικό εργαλείο, και οι μύθοι ουδέποτε είχαν κυριολεκτικό νόημα όταν μιλούσαν για τέρατα και ήρωες. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ, απλά ορισμένοι το εκμεταλλεύονται.
Θα χρειαστεί λοιπόν να επικαλεστούμε αρχικά την άποψη του μοναχού Γεώργιου Σύγγελου για να δούμε αν υπάρχουν νεφελίμ ή όχι στην Ορθόδοξη παράδοση, ο οποίος συνέγραψε το 914 μ.Χ. το Χρονικόν και περίπου την ίδια περίοδο την Εκλογή Χρονογραφία ο οποίος ως Ορθόδοξος δεν μιλάει ούτε για γίγαντες ούτε για νεφελίμ. Μας λέει λοιπόν τα εξής: "(σελ 5) οἱ ἐκ τοῦ Σὴθ υἱοὶ θεοῦ λεγόμενοι καὶ ἐγρήγοροι τὴν ὑψηλοτέραν γῆν τῆς Ἐδὲμ πλησίον τοῦ παραδείσου κατῴκουν . Τῷ σλʹ ἔτει Ἀδάμ , ἐν ᾧ ὁ Σὴθ ἐγεννήθη , ρξʹ ἔτος ὑπῆρχε τοῦ Κάιν . Τῷ δὲ σλδʹ ἔτει ἐγέννησε θυγατέρα , ἣν ὠνόμασεν Ἀζουράν . Τῷ σμγʹ ἔτει τοῦ Ἀδὰμ ἀπεγαλακτίσθη ὁ Σήθ . Τῷ σοʹ ἔτει τοῦ Ἀδὰμ ὁ Σὴθ ἁρπαγεὶς ὑπὸ ἀγγέλων ἐμυήθη τὰ περὶ τῆς παραβάσεως μέλλοντα ἔσεσθαι τῶν ἐγρηγόρων , καὶ τὰ περὶ τοῦ κατακλυσμοῦ τοῦ ὕδατος ἐσομένου καὶ τὰ περὶ τῆς παρουσίας τοῦ σωτῆρος . καὶ γενόμενος ἄφαντος ἡμέρας μʹ ἐλθὼν ἐξηγήσατο τοῖς πρωτοπλάστοις ὅσα ἐμυήθη δι ' ἀγγέλων" Παρατηρούμε ότι οι άγγελοι άρπαξαν τον Σηθ (που λεγόταν και υιοί θεού ή εγρήγοροι) και τον ειδοποίησαν για την μελλοντική παράβαση και περί του κατακλυσμού. Οι εγρήγοροι (τους οποίους πολλοί ερμηνεύουν ως νεφελίμ) ήταν οι "εκ του Σηθ φυλή ή υιοί θεού λεγόμενοι", οι οποίοι όμως ως απόγονοι του Αδάμ είχαν την ίδια φύση με αυτόν και δεν ήταν άυλα πνεύματα όπως οι εκπέσοντες άγγελοι. Η παράβαση λοιπόν των εγρήγορων (ή Σηθ) ήταν η σύζευξη με τους υιούς του ανθρώπου και η πράξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα να οργιστεί ο Θεός και να επιφέρει τον Μεγάλο κατακλυσμό. Άρα δεχόμαστε ότι άλλοι είναι οι άγγελοι (έκπτωτοι και μη), άλλοι οι εγρήγοροι (υιοί του θεού ή φυλή Σηθ) και άλλοι οι άνθρωποι (υιοί των ανθρώπων) οι οποίοι όπως φαίνεται ήταν η φυλή του Ενώς. Ο Γεώργιος Σύγγελος εξηγεί ότι ο Σήθ πήρε γυναίκα του την αδελφή του και έκανε τον Ενώς. Ο Ενώς θεωρείται ως άνθρωπος στο Ιουδαικό μυαλό και ως υιός των ανθρώπων όπως και ο Σωτήρας Χριστός - σύμφωνα με τον Άγιο Αφρικάνο. Αφού ο Μοναχός Γεώργιος λέει : "Τῷ υκεʹ ἔτει ὁ Σὴθ ἔλαβε γυναῖκα Ἀζουρὰν τὴν ἰδίαν ἀδελφήν . ἦν δὲ Σὴθ ἐτῶν ρ ζ εʹ , Ἀζουρὰ δὲ ἐτῶν ρ ζ αʹ . Τῷ υλεʹ ἔτει ἐγεννήθη τῷ Σὴθ ὁ Ἐνώς . οὗτος γενόμενος ἐτῶν ἑκατὸν ἐνενήκοντα ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν τῷ χκεʹ ἔτει . Ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως γεννήσεως Ἐνὼς ἔτη τετρακόσια τριάκοντα πέντε , δηλούσης τῆς γραφῆς· Ἐνὼς ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ πρῶτος , τοῦτ ' ἔστι προσαγορεύεσθαι ὀνόματι θεοῦ . ἑρμηνεύεται γὰρ ὁ Ἐνὼς ὡσανεὶ ἄνθρωπος κατὰ τὸν Ἑβραϊκὸν νοῦν . οὕτω δὲ καὶ ὁ σωτὴρ υἱὸς τοῦ ὄντος ἀνθρώπου , κατὰ τὸν φυσικὸν λόγον Ἀφρικανοῦ." Όπως βλέπουμε λοιπόν δεν έχουμε νεφελίμ, αλλά σύζευξη ανθρώπων που ζούσαν αγγελικά (Σηθ) με θυγατέρες των ανθρώπων (Ενώς) οι οποίες δεν ήταν ευσεβείς όπως οι υιοί του Θεού (Σήθ). Από Ορθόδοξης πλευρά λοιπόν δεν μπορεί να σταθεί ο μύθος των νεφελίμ.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν, πως γίνεται αυτοί οι κύριοι που υποστηρίζουν την θεωρία των νεφελίμ και αφού λαμβάνουν απόψεις από εδώ και εκεί να μην διάβασαν ούτε την εκδοχή του Πλάτωνος ο οποίος ως αντιπρόσωπος των Ελλήνων φιλοσόφων αναφέρει χαρακτηριστικά το εξής να συμβαίνει πριν το Κατακλυσμό, την περίοδο όπου άκμαζε η Πολιτεία της Ατλαντίδας(Κριτίας) : "Αλλ' όταν το θείον στοιχείον εξηλείφθη από αυτούς (τους Ατλαντίδες), διότι ανεκατεύθη πολλές φορές με πολύ θνητόν στοιχείον και υπερίσχυσε το ανθρώπινον ήθος, τότε πλέον, επειδή δεν είχαν την δύναμιν να βαστάσουν τας παρούσας ευτυχίας των, έκαμναν ασχημίας" και παρακάτω "παρατηρήσας ότι εβάδιζεν εις την αθλιότητα ένας λαός καλός, (Ο Θεός Ζεύς) απεφάσισε να τους τιμωρήση, διά να σωφρονισθούν και να γείνουν προσεκτικότεροι. " Βλέπουμε λοιπόν ότι και ο Πλάτωνας μιλάει για θείο και θνητό στοιχείο. Είναι δε πολύ γνωστό ότι όταν ο Πλάτωνας μιλούσε για θείο στοιχείο εννοούσε την ψυχή, γιαυτό άλλωστε και λέει για "ανθρώπινο ήθος" το οποίο υπερίσχυσε του θείου, ενώ σε καμία περίπτωση δεν υποστήριξε ποτέ ο Πλάτωνας ότι υπήρχαν οι ανθρωπόμορφοι θεοί όπως τους παρουσίαζαν οι μύθοι - το αντίθετο μάλιστα αφού ο Σωκράτης καταδικάζει τέτοιους μύθους στην Πολιτεία του Πλάτωνος. Άρα βλέπουμε ότι ούτε από φιλοσοφική πλευράς μπορεί να σταθεί ο μύθος των νεφελίμ που κάνουν απογόνους με τις θυγατέρες των ανθρώπων και γεννούν γίγαντες, νεφελίμ, δεινόσαυρους και άλλα τέτοια σχετικά.
Αφού λοιπόν ούτε οι Ορθόδοξοι Πατέρες αλλά ούτε και οι αρχαίοι φιλόσοφοι συμφωνούν με τους νεφελίμ τότε ποιος έμεινε ; Οι αρχαίοι Μεσοποτάμιοι για παράδειγμα που αναφέρουν το φαινόμενο τόσο της δημιουργία των ανθρώπων, όσο και του κατακλυσμού, παρόλα αυτά δεν λένε τίποτα για σύζευξη ανθρώπων με αγγέλους ή θεούς. Συνεπώς αν ήταν τόσο σημαντικό δεν θα έπρεπε να το αναφέρουν;;;
Ας θυμηθούμε τι σώζει ο Πλάτωνας, σχετικά με τους μύθους, από την ιστορία του Σόλωνα ο οποίος θέλησε κάποτε να μιλήσει με τους Αιγύπτιους περί μύθων αρχαίων και άρχισε να τους διηγείται για ττην γενεαλογία των Θεών. Λέει λοιπόν ο ιερέας στο Σόλωνα : " Όσα λοιπόν είπες προηγουμένως, Σόλων, για τις δικές σας παραδόσεις περί γενεαλογιών, ελάχιστα διαφέρουν από παιδικά παραμύθια." (Πλάτων - Τίμαιος).
Γιατί λοιπόν σήμερα , στον 21 αιώνα κάποιοι πιστεύουν σε τέτοιους μύθους, τους οποίους όλοι θεωρούν παραμύθια ; Δεκτό λοιπόν να μας συναρπάζουν οι μύθοι, αλλά όχι να τους λαμβάνουμε και ως αληθινά γεγονότα.
