Στο κρανίο τα έχει πάρει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος...! Ο γνωστός δημοσιογράφος με αφορμή σχόλια συναδέλφων του για την σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού έγραψε σήμερα στην ιστοσελίδα του..
Έπεσα κατά λάθος στην πρωινή εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού, ακριβώς πάνω στο σημείο που ο γλοιώδης παρουσιαστής σχολίαζε τα ξανθά βαμμένα μαλλιά του Χριστόδουλου Ξηρού.
Το θέμα του δεν ήταν η δράση του Ξηρού, αλλά το βαμμένο μαλλί του και η απορία των συντελεστών της εκπομπής του μοναδική. Εάν τελικά τα μαλλιά του φυγάδα ήταν extention ή όχι! Σκέφτηκα ότι κάτι τέτοιοι τύποι δεν θα είχαν καμία αναστολή να δώσουν οποιονδήποτε συνάνθρωπό τους, προκειμένου να εισπράξουν το εκατομμύριο της επικήρυξης.
Πολλοί θα σκεφθείτε ότι και ο Χριστόδουλος με την παρέα του δεν είχαν καμία αναστολή να αφαιρούν ανθρώπινες ζωές στο παρελθόν. Σύμφωνοι, άλλωστε αυτή ήταν και παραμένει η βασική διαφορά μου με τις ομάδες ένοπλης βίας. Ο ορισμός της ανθρώπινης ζωής ως πολυτιμότερου αγαθού, το οποίο κανένας δε νομιμοποιείται να αφαιρεί, ούτε το επίσημο κράτος φυσικά, είναι αδιαπραγμάτευτος.
Όταν ανοίγεις τέτοια κουβέντα η ιστορία μπορεί να οδηγήσει πολύ μακριά. Πόλεμος, επανάσταση και άλλες καταστάσεις που νομιμοποιούν έναν άνθρωπο να σηκώνει τα όπλα. Σπάνια λαμβάνεται υπ' όψιν ότι οι πόλεμοι αρχίζουν όταν σταματάει η λογική. Υπ' αυτήν την έννοια δεν θα περίμενα λογική συμπεριφορά από τις τηλεοπτικές παρέες των μεσημεριανών βαμμένων ή μη ξανθών συντελεστών, ούτε αλήθειες από εκείνες που απαιτούν οι ανάγκες μιας ασθμαίνουσας κοινωνίας.
Είχα ίσως την ψευδαίσθηση μίας ελάχιστης ευπρέπειας που απαιτείται κατά τον χειρισμό τέτοιων υποθέσεων, ούτως ώστε να υπάρξει κάποτε ένα περιβάλλον συνεννόησης και διαλόγου με τους κατοίκους της άλλης όχθης. Στον αντίποδα των σαχλών δήθεν ευφυολογημάτων περί «extention» και βαμμένων μαλλιών, που ερεθίζουν άσκοπα και καλλιεργούν έδαφος αντεκδίκησης από την άλλη πλευρά, υπάρχει πάντοτε η δημοσιογραφικά έντιμη αντιμετώπιση ενός θέματος.
Η κοινωνία μας βρίσκεται ήδη στο ναδίρ των χαμένων αντανακλαστικών της. Προ ημερών ένας φίλος έπεσε στο Χολαργό με το ποδήλατό του κι έμεινε 20 περίπου λεπτά στο πεζοδρόμιο της Περικλέους, ενός από τους κεντρικότερους δρόμους, αβοήθητος. Πέρασαν πάνω από πενήντα άνθρωποι και δεν έσκυψε ούτε ένας να ρωτήσει εάν χρειαζόταν λίγη βοήθεια!
Προχθές ο Χριστόδουλος παρ' όλο που ήταν φυγάς και υπήρχε κίνδυνος να τον αναγνωρίσουν, έσκυψε πάνω από τον αστυνομικό του σκηνοθετημένου τροχαίου για να βοηθήσει και συνελήφθη.
Το αυξημένο αίσθημα ανθρωπιάς που σίγουρα διαθέτει, για όσους τον έχουν γνωρίσει από κοντά, είναι εκείνο που τον οδήγησε στην απέναντι όχθη της υπερβολής και της βίας. Υπάρχει όμως μέσα του, αυτό έχει σημασία, και ένα ανύπαρκτο κράτος που αντί να το ενισχύσει, μετατρέποντάς το σε εργαλείο θετικής ενέργειας, φροντίζει να το μεταλλάσσει καθημερινά σε εκρηκτική βία. Ψιλά γράμματα θα πουν μερικοί, δεν είναι όμως σίγουρα έτσι. Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά...
Ανάμεσα σε με μία παγερά αδιάφορη, ουσιαστικά σαχλή και μία σπαρασσόμενη αιμορραγούσα κοινωνία υπάρχει πάντοτε η δημιουργική κοινωνία της υγιούς συμμετοχής. Τούτες τις ημέρες λοιπόν που τα πολιτικά ζώα είναι έτοιμα να συγκρουστούν, ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους, για τους κινδύνους που εγκυμονεί μία εν δυνάμει αλληλοσπαρασσόμενη κοινωνία.
