Η σημερινή παρουσία των ξένων μυστικών υπηρεσιών στη χώρα θεωρείται όχι μόνο κάτι δεδομένο αλλά ο ελλαδικός χώρος έχει μετατραπεί σε πεδίο δράσης δεκάδων ξένων μυστικών υπηρεσιών, μιας που η δική μας ΕΥΠ δε φαίνεται να μπορεί να αναπτύξει σημαντική δράση με την αντικατασκοπεία.
Ανέκαθεν οι ξένες μυστικές υπηρεσίες και κυρίως των Αμερικανών, των Βρετανών αλλά και των Ισραηλινών δρούσαν στη χώρα θεωρώντας ότι ο ελλαδικός χώρος αποτελεί σημείο που μπορούσαν να δράσουν ελεύθερα.
Αν στις παραπάνω μυστικές υπηρεσίες προστεθούν και εκείνες της Τουρκίας, η ΜΙΤ δηλαδή, και κατά καιρούς, οι θεωρητικά διαλυμένες αλβανικές μυστικές υπηρεσίες τότε μπορεί να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της δράσης των ξένων κατασκόπων αλλά και υπηρεσιών στην Ελλάδα.
Ο ελλαδικός χώρος ανέκαθεν θεωρείται από τις αποκαλούμενες συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες, ως ιδιαίτερα ευαίσθητος για την ανάπτυξη κατασκοπευτικών ομάδων και υπηρεσιών δεδομένου ότι η γεωστρατηγική θέση της χώρας στα Βαλκάνια αλλά και στη λεκάνη της Μεσογείου ήταν σημαντική.
Από την άλλη πλευρά, η πολιτική που ακολουθήθηκε κατά καιρούς από τις ελληνικές κυβερνήσεις με ιδιαίτερα σχέσεις υποτέλειας στους υπερατλαντικούς συμμάχους και κυρίως από το 1950 και μετά με την εφαρμογή στη χώρα του δόγματος Τρούμαν ήταν απόλυτα καθοριστικές για την ανάπτυξη κυρίως των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα.
Άλλωστε, οι σχέσεις της Ελλάδας με την κυπριακή κυβέρνηση και τον ελληνισμό της Κύπρου σε πολλές περιπτώσεις αποτελούσε τον άξονα για να μην επιτύχουν τα σχέδια των αδέσμευτων κρατών που ήταν αντίβαρο στο ΝΑΤΟ, τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.
Η αμερικανική CIA αλλά και το FBI που αποτελούν τον άξονα δράσης των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών τόσο στην Ελλάδα όσο και τον υπόλοιπο κόσμο, έχουν αναπτύξει πλέον τέτοια δραστηριότητα στην Ελλάδα που με χαρακτηριστική άνεση, μπαίνουν, ζητούν και απαιτούν ότι θέλουν από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες .
Βέβαια η CIA θεωρείται μυστική υπηρεσία με πολλές αμαρτίες στην πολυετή της δράση ανά τον κόσμο, ενώ το FBI είναι καθαρά αστυνομική υπηρεσία.
Στην Ελλάδα, και οι δύο αυτές υπηρεσίες είναι πλήρως δικτυωμένες και δρουν οπουδήποτε επιθυμούν με ελάχιστες εξαιρέσεις, όταν κάποιοι έλληνες υπουργοί αποφάσισαν και τους περιόρισαν.
Μάλιστα δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς ότι στις 23 Δεκεμβρίου του 1975, η επαναστατική οργάνωση «17 Νοέμβρη», πραγματοποιεί την πρώτη της εμφάνιση στη χώρα με την εκτέλεση του σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα, Ρίτσαρντ Γουέλς, έξω από το σπίτι του στο Παλαιό Ψυχικό.
Γενικά η Ελλάδα θεωρείται ένας από τους πλέον ζωτικούς χώρους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στον κόσμο και για το λόγο αυτό ο εκάστοτε σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα αποτελεί κατά κάποιον τρόπο τον αξιωματούχο που ελέγχει σχεδόν ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων αλλά και της Μέσης Ανατολής.
Μια άλλη μυστική υπηρεσία που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από πλευράς αμερικανικών υπηρεσιών είναι η DEA, που ασχολείται θεωρητικά με τη δίωξη των ναρκωτικών.
Πώς γίνεται σχεδόν πάντοτε ο επικεφαλής της υπηρεσίας αυτής να είναι έλληνας απόστρατος της ελληνικής αστυνομίας και μάλιστα στρατηγός, είναι μια άλλη παράμετρος, η οποία αφήνεται στην κρίση του καθενός.
Οι Βρετανοί από την πλευρά τους, υπήρξαν εποχές κατά τις οποίες δεν φαινόταν ιδιαίτερα διαθέσιμοι να αναπτύξουν μεγάλα κατασκοπευτικά δίκτυα στη χώρα, μιας που στην ουσία αποτελούσαν και οι ίδιοι ελεγχόμενοι από τις αμερικανικές υπηρεσίες.
Όμως αμέσως μετά την εκτέλεση του δικού τους πράκτορα από τη «17 Νοέμβρη», του Σόντερς, το 2001, στη Λεωφόρο Κηφισίας άλλαξαν στάση.
Η αλήθεια είναι ότι η εκτέλεση αυτή έπληξε τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες δεδομένου ότι ο Σόντερς ήταν ένας υπερπράκτορας με διεθνή δράση σε πολέμους όπως εκείνος στη Γιουγκοσλαβία, με δράση στη Λατινική Αμερική, στην Ευρώπη αλλά και σε χώρες της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Έτσι, αμέσως μετά τη δολοφονία του Σόντερς, η ΜI6 καταφθάνει στη χώρα «μετά βαΐων και κλάδων». Εγκαθίσταται εδώ και απλώνει τα φτερά της στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες.
Φυσικά στο παιχνίδι των κατασκόπων δεν λείπουν οι Ισραηλινοί, οι οποίοι κυρίως την περίοδο που η πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου ανέπτυσσε στενές σχέσεις με τις Αραβικές χώρες, βρέθηκαν σε πολύ άσχημη θέση, δεδομένου ότι τότε η ΕΥΠ είχε δημιουργήσει προβλήματα σε υποθέσεις της Μοσάντ στην Αθήνα, την Κρήτη και αλλού.
Στην όλη ανάπτυξη των ξένων μυστικών υπηρεσιών φυσικά δεν είναι δυνατόν να απουσιάζουν και οι γείτονές μας, Τούρκοι.
Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στην Ελλάδα δεν θα βρισκόντουσαν εδώ, αν η ΕΥΠ δεν βρισκόταν στη διάλυση που βρίσκεται σήμερα, αλλά και αν πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης δεν απέπεμπε ένα από τα καλύτερα στελέχη των υπηρεσιών της κατασκοπίας που η Ελλάδα διαθέτει.
Επιπλέον, αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό και κυρίως στη γειτονική Τουρκία δεν πραγματοποιούνται ελληνικές επιχειρήσεις της ΕΥΠ.
Στο χορό των κατασκόπων που διαδραματίζεται στο ελληνικό έδαφος δε μπορεί κανείς να παραβλέψει τη δράση των Αλβανών. Μπορεί σήμερα η Αλβανία να έχει πολλά προβλήματα σαν χώρα, όμως η μυστική της υπηρεσία δρα αθόρυβα και κυρίως στη χώρα μας.
Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις οι αλβανοί πράκτορες στην Ελλάδα, συνεργάζονται τόσο με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες όσο και με ανθελληνικούς πυρήνες δράσης που αναπτύσσονται μεταξύ των αλλοδαπών, δημιουργώντας πολλά επεισόδια στον ελλαδικό χώρο και κυρίως στις περιοχές που έχουν εγκατασταθεί και έχουν μετατρέψει σε γκέτο, όπως ο Άγιος Παντελεήμονας και η περιοχή της πλατείας Αττικής.
Πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
ΕΝΟΠΛΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ. Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ.
Από τον Γ. Χαραλαμπόπουλο
Πολιτική Τρομοκρατία: Άνθισε στην Ελλάδα ως φαινόμενο της μεταπολιτεύσεως. Τα αιματηρά της κτυπήματα προκάλεσαν βαρύγδουπες παρεμβάσεις στην πολιτική ζωή του τόπου με αλυσιδωτές επιπτώσεις στα δημόσια δρώμενα. Υπήρξε πονοκέφαλος των διωκτικών αρχών και στάθηκε αφορμή να αναπτυχθούν οι πλέον ευφάνταστες και προωθημένες θεωρίες συνωμοσίας. Παρά ωστόσο την, φαινομενική, εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη, η τρομοκρατία μετεξελίχθηκε και επανεμφανίσθηκε με νέο «πρόσωπο»: Ο μίτος της τρομοκρατικής «Αριάδνης» διέρχεται από έναν πολυδαίδαλο και λαβυρινθώδη μηχανισμό, οι απολήψεις του οποίου εντοπίζονται στα «άδυτα» πρεσβειών και στα «στεγανά» ξένων μυστικών υπηρεσιών...
Ο γνωστός τρομοκράτης Κάρλος, μετά την σύλληψή του, ευρισκόμενος σε γαλλικό δικαστήριο. Γνώριζε πολλά για την εγχώρια τρομοκρατία...
Τον Ιούλιο του 1974, με ειδική πτήση επιστρέφει στην Ελλάδα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής από το Παρίσι όπου διέμενε κατά την περίοδο της Επταετίας. Κάποιοι που γνωρίζουν εκ των έσω πολλά, επιμαρτυρούν ότι ανάμεσα στα 30 άτομα που ταξίδευαν με εκείνη την πτήση, συγκαταλεγόταν και ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος ή Μιχάλης Οικονόμου, γαλλοτραφής ακροαριστερός, που το 2002 παρουσιάσθηκε από τις κρατικές υπηρεσίες ως ο «αρχη¬γός» της 17 Νοέμβρη... Ο σπόρος για τον ένοπλο αγώνα, με την άφιξη του Γιωτόπουλου, είχε ριχθεί...
Η τρομοκρατία ανέκαθεν υπήρξε ένα αποτελεσματικό μέσο ασκήσεως πολιτικών πιέσεων υπό το ημίφως των παρασκηνίων, όταν και όπου το επίσημο κράτος δεν ήθελε ή δεν έπρεπε να κάνει γνωστή την παρέμβασή του. Οι ιθύνοντες νόες της τρομοκρατίας, είναι επιτελικά στελέχη μυστικών υπηρεσιών τα οποία παρεισφρύουν όργανά τους σε κινήσεις αντικρατικού προσανατολισμού και αφού εγκλωβίσουν κάποια από τα μέλη τους, θέτουν τους μηχανισμούς αυτούς υπό τον έλεγχό τους, χρησιμοποιώντας τα για «ειδικού τύπου επιχειρήσεις» που υπερβαίνουν κατά πολύ τα όρια της νομιμότητας... Ως εκ τούτου, τα εκτελεστικά όργανα των τρομοκρατικών συμμοριών είτε είναι συνειδητοί πράκτορες μυστικών υπηρεσιών, είτε αποτελούν κατευθυνόμενα στοιχεία από μία ηγεσία δέσμια και εντολοδόχο εντολών μυστικών υπηρεσιών, μη έχοντας επίγνωση του τι υποκρύπτεται...
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΕΙΣΔΥΣΕΙΣ
Τα μέχρι σήμερα γεγονότα σε πανευρωπαϊκό, αλλά όχι μόνο, επίπεδο, έχουν καταδείξει ότι στην πορεία τους μυστικές υπηρεσίες και τρομοκρατικές οργανώσεις αποτελούν «συγκοινωνούντα δοχεία»... Μπορεί στην Ελλάδα η δίκη των συλληφθέντων μελών της 17 Νοέμβρη (τονίζουμε των «συλληφθέντων», γιατί υπάρχουν ουκ ολίγα και σημαντικά μέλη ασύλληπτα), τελείωσε πριν από πολλά χρόνια, σφραγίζοντας και το ομώνυμο κεφάλαιο της τρομοκρατίας. Όμως τα έγγραφα των ανατολικογερμανικών μυστικών υπηρεσιών που έκαναν λόγο για διείσδυση πρακτόρων της ανατολικογερμανικής υπηρεσίας «Στάζι» στην 17 Νοέμβρη, στο πλαίσιο της επιχειρήσεως «Ήλιος», επιχείρηση η οποία σταμάτησε ξαφνικά, κατ' εντολήν της KGB προκειμένου να διαφυλαχθεί ελλαδίτης επιχειρηματίας σχετιζόμενος προς την 17 Ν, παρέμειναν αναξιοποίητα... Η πρωθυπουργική εντολή το θέρος του 2002 να παραμείνει εκτός των ερευνών για την 17 Ν η ΕΥΠ, σε συνάρτηση με τα όσα είχαν εκτυλιχθεί κατά την δεκαετία του 1980 όπου πράκτορες της ΕΥΠ τοποθετούσαν βόμβες προκειμένου να εισέλθουν στον «προθάλαμο της τρο-μοκρατίας» (υπόθεση Ν. Κρυστάλλη κ.α.), μαρτυρεί πολλά...
Κατά πόσο μπορεί να υπάρξει εκτροπή των τρομοκρατικών οργα-νώσεων από τους αρχικούς τους σκοπούς, εν αγνοία απλών με¬λών, μέσω της χειραγωγήσεως ή του εγκλωβισμού ηγετικών τους στελεχών από μυστικές υπηρεσί¬ες, όταν οι τρομοκρατικές αυτές οργανώσεις δεν αποτελούν δη¬μιούργημα μυστικών υπηρεσιών;
Ο Αλμπέρτο Φραντζεσκίνι, ηγετι¬κό στέλεχος των «Ερυθρών Ταξιαρχιών», σε βιβλίο του σχετικά με την δράση του αναφέρει και τα ακόλουθα αποκαλυπτικά: «Όσο περνούν οι μέρες αντιλαμβανόμα¬στε ότι πίσω από την τύχη του Μό¬ρο, παίζονται και υπάρχουν άλλα συμφέροντα που δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική αναγνώρι¬ση που θέλουν να επιτύχουν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες. Με τον Ρενάτο, επίσης ηγετικό στέλεχος των Ερ. Ταξιαρχιών, το σκεπτόμασταν συνεχώς και στο τέλος μας φάνηκε πώς αγωνιζόμαστε εναντίον δύο μετώπων: Του Κράτους και “Των Ερυθρών Ταξιαρχιών». Σχετικά πρόσφατα μάλιστα ο Φραντζεσκίνι δήλωσε ότι ο Μάριο Μορέτι, επικεφαλής της επιχειρήσεως απαγωγής του Άλντο Μόρο ήταν πράκτορας ξένων μυστικών υπηρεσιών που είχαν διεισδύσει στις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Η δε απαγωγή όσο και η εκτέλεση του Μόρο υπαγορεύθηκαν από την αναγκαιότητα να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες που διαμορφώθηκαν στην Γιάλτα, υπονοώντας ότι στο όλο εγχείρημα ενεχόταν και η CIA, ενώ ο Τζιανφράνκο Σαγκουϊνέτι υποστηρίζει ότι
«Την τρομοκρατία την διευθύνει η εξουσία και όποιος θέλει την εξουσία, πρέπει να αποδείξει ότι ξέρει να διευθύνει την τρομοκρατία».
Το 2003 ήρθε στην δημοσιότητα το περιστατικό του Σκαπατσίνι, γνωστού περισσότερο με το προσωνύμιο «Φαλτσέτα», ο οποίος αν και ήταν από τους σημαντικότερους μαχητές του ΙΡΑ, εν τούτοις είχε προσχωρήσει στο στρατόπεδο του εχθρού και αφανώς ερ-γαζόταν για τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, έως ότου η σύλληψή του απεκάλυψε τον πραγματικό ρόλο του.
Ο γνωστός αρχιτρομοκράτης Κάρλος, γνωστός και ως «το Τσακάλι»,
σε συνέντευξη που παραχώρησε μέσα από τις φυλακές στο περιοδικό «Αντί» (αλλά και σε κατάθεση που είχε δώ-σει στον Εισαγγελέα I. Διώτη), ανα-φέρθηκε στο φαινόμενο της ελλαδικής τρομοκρατίας, επισημαίνοντας ότι ύστερα από επίθεση που οργάνωσε εγχώρια τρομοκρατική οργάνωση κα¬τά αστυνομικού τμήματος, τέθηκε υπό την «κηδεμονία» των αμερικανοσιωνιστικών μυστικών υπηρεσιών (πρόκειται προφανώς για την επίθεση που διεξήγαγε η 17 Ν στο Α.Τ. του Βύρω¬να τον Αύγουστο του 1986 για «απαλ-λοτρίωση οπλισμού»).
Περισσότερα απο χίλια οπλα διαφορων διαμετρημάτων βρέθηκαν στις γιάφκες της 17 Νοέμβρη. Οπλισμό που σίγουρα είναι επαρκής να οπλίσει εκτεταμένο δίκτυο τρομοκρατών
ΟΙ ΑΠΟΛΗΞΕΙΣ ΤΗΣ «ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΠΡΟΒΙΑΣ»...
Η έξαρση της παρακρατικής βίας και οι σχετιζόμενες με αυτή δολοφονίες, δεν είναι γεγονός πρωτόγνωρο. Φυσικά το αίτιό τους δεν είναι απλά πολιτικοϊδεολογικές συγκρούσεις, η ρίζα του κακού βρίσκεται ακόμη βαθύτερα, εντοπίζεται στην ενερ-γοποίηση μηχανισμών παρακρατι-κών που είχαν δημιουργηθεί στην Ελλάδα από το 1955 και εντεύθεν μέσω του σχεδίου «Κόκκινη Προβιά», μηχανισμοί δολοφονικοί, εγκληματικοί, είτε φέρουν «ακροαριστερό», είτε «ακροδεξιό» μανδύα (στην χώρα μας κατά μείζονα λόγο φέρουν μανδύα ακροαρι-στερό, όπως συνάγεται και από την ταυτότητα των μέχρι σήμερα εξαρθρωμένων οργανώσεων τύπου 17 Ν). Πολλοί λίγοι γνωρίζουν πώς όταν το 1955 η χώρα μας εισήλθε στο ΝΑΤΟ, υποχρεώθηκε να υπογράψει μυστικό πρωτόκολ¬λο το οποίο όριζε την εφαρμογή του σχεδίου «Κόκκινη Προβιά» για αποτροπή κομμουνιστικού κινδύνου, το οποίο περιελάμβανε την συγκρότηση και ενεργο-ποίηση παραστρατιωτικών παρα-κρατικών ομάδων, σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες και τμή¬ματα των Ενόπλων Δυνάμεων (κυρί¬ως των ΛΟΚ). Υποτίθεται, ότι κατά τη δεκαετία του 1980, όταν ο Α. Παπανδρέου επέλεξε, υποτίθεται και πάλι, να εξαρθρώσει το δίκτυο της «Κόκκινης Προβιάς» απενεργοποιώντας τις κρύ¬πτες των όπλων και γενικά την ένο¬πλη υποδομή που είχε στηθεί για την λειτουργία αυτού του δικτύου, θα πα¬ρουσίαζε έναν «απολογισμό» σχετικά με την «Κόκκινη Προβιά» στην Βου¬λή που θα αφορούσε τα πεπραγμένα και θα απεκάλυπτε το ακριβές περιε¬χόμενο του μυστικού πρωτοκόλλου που συνόδευε την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ περί συγκροτήσεως παραστρατικων-παρακρατικων ομάδων κρούσεως, στο πλαίσιο του ανωτέρω σχεδίου. Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν έγιναν και το θέμα εν καιρώ ξεχάστηκε, αλλά οι απολήξεις της «Κόκκινης Προβιάς» εξακολουθούν να παραμένουν ριζωμένες μέσα στην ελλαδική πραγματικότητα και να εμφανίζονται με διάφορες μορφές, ανά περιόδους και ανάλογα με τις περιστάσεις...
Θα επικαλεσθούμε ορισμένα «τυ¬χαία» και «ασύνδετα» μεταξύ τους περιστατικά που ρίχνουν ωστόσο αμυδρό φως στην «κορυφή του παγόβου¬νου» και μόνον... Όταν συνέλαβαν τον γνωστό «Δράκο» Κ. Παπαχρόνη, οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν «εάν τον διεγείρουν οι ήχοι των τα-κουνιών στην άσφαλτο» και άλλα τετριμένα. Ουδείς όμως έριξε φως στις «άλλες» δραστηριότητες του Παπαχρόνη, τις οποίες απεκάλυψε ο ίδιος. Ο Κυριάκος Παπαχρόνης καταδικάστηκε επειδή «κατόπιν εντολής», όπως δήλωσε, διέπραξε τα εξής που «ξεχάστηκαν»: «...Πέντε βομβιστικές επιθέσεις. Συγκεκριμένα, στις 12/3/1982 στο Ταχυδρομείο και στην Εθνική Τράπεζα της Ξάνθης, στις 13/3/1982 στην Τράπεζα Πίστεως και σε ένα κατάστημα στην Κα¬βάλα και μία πέμπτη στις 16/6/1982 στην είσοδο του στρατοπέδου της Δράμας. Και έναν εμπρησμό στο Διεθνές Αεροδρόμιο Καβάλας»...
Από πού έλαβε εντολή να πράξει ό,τι έπραξε και γιατί; Ας θυμηθούμε ότι ο Παπαχρόνης ανήκε στις Μοίρες Καταδρομών του Βορρά, απ' όπου αντλούσε τις δυνάμεις της η «Κόκκινη Προβιά»...
Κάποια χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1989, ένας ανθυπασπιστής της Πολεμικής Αεροπορίας, ο Μιχάλης Παυλής, τοποθέτησε βόμβα στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης όπου θα μιλούσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Η βόμβα έσκασε στα χέρια του με αποτέλεσμα να επέλθει ο θάνατός του.
Βόμβα όμως είχε τοποθετηθεί και στο ξενοδοχείο Πλωτίνη στο Διδυμότειχο τον Απρίλιο του 1983, όπου επρόκειτο να διεξαχθεί το συνέδριο της ΝΔ, ενώ έτερος ΚΥΠατζής που υποδυόταν τον αναρχικό, κατόπιν εντολών, είχε τοποθετήσει βόμβες προκειμένου να διεισδύσει στον πυρήνα της 17 Ν κατ εντολήν του τότε Διοικητή της ΕΥΠ Συνταγματάρχη Αλεξάκη...
Σε συνέντευξη άλλωστε που παραχώρησε ο γνωστός αντιεξουσιαστής Νίκος Κουνταρδάς σε ραδιοφωνικό σταθμό της Ξάνθης, είχε δηλώσει με έμφαση ότι πολλοί εξ αυτών που συγκροτούν «οργανώσεις» αναρχικές κλπ είναι εντολοδόχοι ξένων μυ-στικών υπηρεσιών! Συγκεκριμένα δήλωσε: «Για τις αλήθειες που θα πω σήμερα σε σένα, δύσκολα θα πειστούν κάποιοι, και επέλεξα ραδιόφωνο της Ξάνθης
από κάτι άλλα ΛΑΜΟΓΙΑ, ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ. Έχω να πω ότι ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΟΥ δεν θα ήταν κι ούτε πρόκειται να υπάρξει η ζωή κάποιων άλλων ψευτομαφιόζων, ψευτοαναρχικών και ψευτοτρομοκρατών. Όλοι αυτοί είναι ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ ΞΕΝΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ!...».
Όταν ένας παλαίμαχος και συνεπής στις ιδέες του αναρχικός ιδεολόγος αποκαλεί εγκαθέτους του συστήματος και όργανα ξένων μυστικών υπηρεσι¬ών «ψευτοαναρχικούς και ψευτοτρο-μοκράτες», τότε σημαίνει ότι το όρ¬γιο του παρακράτους είναι πελώριο και έχει βαθειές διαδρομές και προε-κτάσεις...
Ο στρατηγός Ουίλιαμ Γιαλρμπόρο, καθοδηγητής των Ειδικών Υπηρε¬σιών της CIA, δήλωσε στο περιοδικό «L' Europeo» (29/9/1978) τα εξής αποκαλυπτικά: «Η λεγάμενη «τυ¬φλή» τρομοκρατία είναι μια τα-κτική επεξεργασμένη από τη CIA, σε συνεργασία με διάφορους ατλαντικούς οργανισμούς. Η τακτι¬κή αυτή χρησιμοποιείται κυρίως ως βασικό στοιχείο για διάφορα προγράμματα που έχουν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις και να πεϊσουν τον λαό να συμφωνήσει με την εγκαθίδρυση ισχυρού αστυνομικού κράτους»...
Στο «Εγχειρίδιο για τις μυστικές υπηρεσίες - Επιχειρήσεις ασταθεροποίησης - Κατασκοπία», που συντάχθηκε από το Αμερικανικά Στρατιω¬τικό Επιτελείο το 1970 και ήρθε στο φως της δημοσιότητας μία δεκαετία αργότερα, γίνεται λόγος για «διείσδυση ειδικών πρακτόρων» σε διάφο¬ρες οργανώσεις, οι οποίες «υπό τον έλεγχο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αρχίζουν βίαιες και άλλες πράξεις» στο έδαφος ξένων χω¬ρών. Στόχος τους, σημειώνεται, είναι η δικαιολόγηση της επιβολής ενισχυμένων κατασταλτικών μέτρων από τη σύμμαχο προς τις ΗΠΑ κυβέρ¬νηση εναντίον των εσωτερικών της αντιπάλων και των λαϊκών κινητοποι-ήσεων, είτε ακόμη η άσκηση πιέσεων για ευθυγράμμιση με ορισμένες πολι¬τικές κατευθύνσεις, υπαγορευόμενες έξωθεν...
Αναφορικά με την «Κόκκινη Προ¬βιά» στην Ελλάδα, το περιοδικό «Der Spiegel» τον Νοέμβριο του 1990, υποστήριξε ότι «Πάνω από 800 κρύ-πτες με όπλα, ασυρμάτους και άλλο εξοπλισμό βρίσκονταν σε σπηλι¬ές, σε υπόγεια δημόσιων κτηρίων, σε καλυμμένα πηγάδια και, ακόμα, κά¬τω από ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες στην επαρχία. Η μυστική ομάδα για την οποία είχε τοποθετηθεί το οπλοστάσιο αριθμούσε 1.500 άντρες και σε περίπτωση πολέμου θα έφτανε τους 3.500». Η συμφωνία της «Προβιάς» υπογράφθηκε επισήμως στις 25 Μαρτίου 1955 από τον πρωθυπουργό Πα¬πάγο με τον στρατηγό Τράσκοτ της CIA. Πρόσχημα, ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» και η αντιμετώπιση μιας εισβολής των κομμουνιστών στην Ελ-λάδα από τον Βορρά, πραγματικός λό¬γος, η παρακρατική υποστήριξη των ΝΑΤΟϊκών σκοπών και στόχων...
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για τη δράση της «Προβιάς» σε κρίσιμες υποθέσεις που σημάδεψαν την ελληνική πολιτική ζωή καταλυτικά. Μεταξύ των υποθέσεων αυτών είναι η παρακρατική οργάνωση «Καρφίτσα» που δραστηριοποιήθηκε στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, και η υπόθεση της «Νάρκης του Γοργοποτάμου» το 1964, όπου έχασαν τη ζωή τους 13 άτομα.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι στην εφημερίδα «Το Βήμα» (7/7/2002) εί¬χε γραφεί ότι ο τότε υπ' αριθμ. 2 στην ιεραρχία της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Τόμας Μίλλερ, εξομολογήθηκε σε συγγενή θύματος της 17Ν: «Δεν έχουμε ιδέα τι συμβαίνει. Ψάχνου¬με ακόμη και την πιθανότητα ένα κομμάτι ανθρώπων που συμμετείχαν στην επιχείρηση «κόκκινη προβιά» να έχουν αποκοπεί και να λειτουργούν συνωμοτικά»! Σήμερα, με βάση στοι-χεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, προκύπτει ότι η χρησιμότη-τα του δικτύου δεν περιορίστηκε απλά στην παρακρατική αντιμετώπιση της «κομμουνιστικής απειλής» στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, αλλά λειτούρ-γησε και ως μηχανισμός πολιτικής αποσταθεροποίησης, όταν τα συμφέ-ροντα των ΗΠΑ το απαιτούσαν. Έτσι, έχει αποκαλυφθεί η ευθεία ανάμιξη της Γκλάντιο (ιταλικός άξονας του σχεδί¬ου) στο τρομοκρατικό κύμα που σά-ρωσε την Ιταλία στη δεκαετία του '70 και '80. Ξεκίνησε αρχικά με αιματηρότατες τυφλές τρομοκρατικές ενέργειες παρακρατικών βραχιόνων της Γκλάντιο, που στοίχισαν μέσα σε μια δεκαετία πάνω από 300. Την ίδια περίπου εποχή ξεκινούν τη δράση τους και « οι Ερυθρές Ταξιαρχίες με κορύφωση την απαγωγή και δολοφονία του Άλντο Μόρο. Ωστόσο, ο συνταγματάρχης της CIA Όσβαλντ Λεγουίντερ, που υπηρέτησε ως σύνδεσμος με τη Γκλάντιο, έχει δηλώσει ότι το επιχειρησια¬κό επιτελείο των Ερυθρών Ταξιαρχιών αποτελούνταν από πράκτορες... Επει¬δή, όσον αφορά την Ιταλία, ουκ ολί¬γες επιθέσεις είχαν αποδοθεί σε ακρο- δεξιούς που κατευθύνονταν από την Μαύρη Διεθνή, να τονίσουμε ότι η τε¬λευταία υπήρξε συντονιστικό όργανο σε παγκόσμια κλίμακα ακροδεξιών κι¬νήσεων που τελούσε υπό την καθοδή-γηση της CIA...
Ο φερομενος ως Αρχηγός της 17 Νοέμβρη, Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, κατά την προσαγωγή του στην Εισαγγελία, το 2002. Πρόκειται ως τόσο για πυρηνάρχη και όχι για τον κεφα¬λής της τρομοκρατικής οργανώσεως, η πραγματική ηγεσία της οποίας κα-θοδηγείται από επιτελεία ξένων μυστικών υπηρεσιών...
Κάτω από το βάρος πο-λιτικών σκανδάλων όπως το Γουότεργκεητ, συγκροτήθηκε στις ΗΠΑ η Επιτροπή Πάϊκ, ερευνώντας τα εσωτε¬ρικά της CIA. Το τεράστιο υλικό που συγκέντρωσε αυτή η επιτροπή αποτελεί «παρέλαση» σκανδάλων της CIA, από δολοφονικές απόπειρες δεκάδων πολιτικών προσωπικοτήτων, έως το ευρύτατο ξέπλυμα χρήματος από ναρ¬κωτικά, όπλα, μαφία, κοκ. Ανάμεσα σ' αυτό το υλικό υπάρχουν μαρτυρίες για έναν ακήρυκτο άτυπο «εμφύλιο πόλεμο» που ξέσπασε στο εσωτερικό της CIA, με στόχο το «ξεκαθάρισμα του πολιτικού τοπίου» κατά τη διετία 1974-76. Στα πολυάριθμα ονόματα που αναφέρονται ως θύματα αυτού του «εμφυλίου πολέμου», συγκαταλέγεται και το όνομα του σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα, Ρίτσαρντ Ουέλς, η δολοφονία του οποίου υπήρξε το «εναρκτήριο λάκτισμα» της 17Ν!
Φυσικά καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν επεδίωξε να πληροφορηθεί περισ¬σότερα για τα στοιχεία της Επιτροπής Πάϊκ, ούτε φυσικά ζήτησε εξηγήσεις από τους υπερατλαντικούς «συμμάχους».
Το 1990, αναφορικά με την υπόθεση «Γκλάντιο», η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε απόφαση στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρονται οι διαπιστώσεις: «φοβούμενοι τον κίνδυνο ότι αυτό το μυστικό δίκτυο μπορεί να έχει παρέμβει παράνομα στις εσωτερι-κές πολιτικές υποθέσεις των Κρατών Μελών, είτε πιθα¬νόν να συνεχίζει να το κάνει. Δοθέντος ότι σε ορισμένα Κράτη Μέλη οι στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες (ή ανε¬ξέλεγκτοι βραχίονες αυτών) ήταν αναμιγμένες σε σοβαρές υποθέσεις τρομοκρατί¬ας και εγκλημάτων όπως έχει αποδειχτεί από διάφορες δι¬καστικές έρευνες. Δοθέντος ότι αυτές οι οργανώσεις λειτούργησαν και συνε-χίζουν να λειτουργούν εντελώς εκτός νόμου από τη στιγμή που δεν είναι υποκείμενες σε κανενός είδους κοινοβουλευτικό έλεγχο και συχνά αυτοί που κατέχουν τις υψηλότερες κυβερνητικές και θεσμικές θέσεις κρατού¬νται στο σκοτάδι όσον αφορά αυτά τα θέματα...».
Η ίδια δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ενωση, σε επίσημη απόφασή της αναγνω¬ρίζει αποδεδειγμένη σχέση μυστικών , υπηρεσιών με τρομοκρατικές ομάδες, κείμενο «που λέει πολλά» για όποιον μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει...
Το 1997, ο τότε Υπουργός Δημοσίας Τάξεως, Στέλιος Παπαθεμελής, ο οποίος επειδή είχε πατριωτικά αντανακλαστικά το σύστημα επί παντοδυ-ναμίας Σημίτη τον απέβαλλε, αμέσως μετά την δολοφονία του εφοπλιστή Μιχάλη Περατικού, ερωτώμενος για το δολοφονικό εκείνο κτύπημα της 17Ν, ειχε τονίσει με νόημα: «ρωτήστε τους πρέσβεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ» και ο νοών, νοείτω...
Στις 16 Νοεμβρίου του 1993, οι τρομοκράτες απεκάλυψαν, εκόντες - άκοντες, την πραγματική τους ταυτότητα. Χάρη σε ένα τυχαίο περιστατικό που ξετυλίχθηκε από καταγγελία περίοικων, ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε σε ένα μικρό φορτηγάκι που ήταν παρκσρισμένο έξω από πολυκατοι¬κία στην οδό Μηθύμνης στα Πατήσια, αναδύθηκαν αποκαλύψεις πρωτόγνω-ρες. Όταν έφτασε το περιπολικό της αστυνομίας, πραγματοποίησε επιτό¬πια έρευνα. Οι αστυνομικοί ερευνούν το φορτηγάκι και έκπληκτοι ανακα-λύπτουν ασυρμάτους, φωτογραφικές μηχανές, υλικό για μεταμφιέσεις, ακό¬μη και δύο κρεβάτια. Έτσι συνέλαβαν τους 3 υπόπτους που βρήκαν στο σημείο, 2 Αμερικανούς και 1 Έλληνα και τους προσήγαγαν στο αστυνομικό τμήμα Κυψέλης. Από την εξακρίβωση των στοιχειών προέκυψε οτι οι 2 Αμε-ρικανοί ήταν υπάλληλοι της Αμερικα-νικής πρεσβείας! Ο ένας απ' αυτούς ήταν ο Τζον Φάντις Β', Γραμματέας της πρεσβείας και ο άλλος διοικητικός υπάλληλος. Και οι δύο ήσαν πράκτορες της CIA...
Το άλλο πρωί οι δύο πράκτορες της CIA επιβιβάζονται σε αμερικανικό στρατιωτικό αεροπλάνο με προορισμό την... Τζαμάικα. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι η υπόθεση τέθηκε οριστικά και αμετάκλητα στο αρχείο...». Ο «Έλλη¬νας» υστέρα από «άνωθεν εντολές»χωρίς να καταγραφούν τα στοιχεία του στο βιβλίο συμβάντων έφυγε ανε-νόχλητος...
Εννέα χρόνια αργότερα, και μετά την... «εικονική» εξάρθρωση της 17Ν, η ίδια εφημερίδα, στις 25/7/2002, ανέφερε τα ακόλουθα άκρως αποκα-λυπτικά: «... Και ο Κουφοντίνας στην οδό Μηθύμνης;
Η «Απογευματινή» υποστήριζε ότι «παρών» στην «επιχείρηση» σύλλη¬ψης των δυο Αμερικανών πρακτόρων της CIA, Μηθύμνης 50, στην Αθήνα, την Τρίτη 16 Νοέμβρη 1993 από αστυ¬νομικούς της Αμεσης Δράσης, ήταν και ο Δ. Κουφοντίνας. Κατά την εφη- . μερίδα, ο τελευταίος οδηγήθηκε μαζί με τους Αμερικανούς Τσαρλς Φάντις και Τζακ Καρλ Σλιούαρ στο 7ο Αστυνομικό Τμήμα στην Κυψέλη και εξα¬φανίστηκε χωρίς να δώσει κατάθεση και χωρίς να αναφερθεί το όνομά του στο βιβλίο των συμβάντων. Τότε είχε γραφτεί πως ο τότε ανταποκριτής του ΜΕΓΚΑ στις ΗΠΑ είχε μεταδώσει ότι οι συλληφθέντες ήταν τρεις και η παρα-κολούθηση είχε σχέση με την 17Ν...».
Και πάλι η ίδια εφημερίδα της 19 Ιουλίου 2002, επεσήμαινε: «...Ο Κουφοντίντας, ...φέρει επάνω του και τις φήμες ότι «δούλευε στην ΚΥΠ» σύμφωνα με τη μαρτυρία του θείου του, αλλά και άλλων συγχωριανών του, αλλά και δημοσιεύματα των εφημερίδων όλες τις προηγούμενες μέρες ...
Μάλιστα, δημοσιεύτηκαν και (ανώνυμες) μαρτυρίες πρώην υπαλλή¬λων της ΕΥΠ («Ελεύθερος Τύπος» 17/7/02), σύμφωνα με τις οποίες ο Κουφοντίνας «μπαινόβγαινε στην Κατεχάκη» και μάλιστα είχε και ειδική αποστολή να απλώνει δίχτυα...» εί-τε προς στρατολόγηση ανθρώπων, είτε προς συλλογή, διαχείριση και αξιο-ποίηση πληροφοριών, που ήταν και το αντικείμενο ενασχολήσεως και διδασκαλίας του, όπως φημολογείται, σε κάποιες αίθουσες εκπαιδεύσεως προσωπικού στην Αγία Παρασκευή, πλησίον του Αμερικανικού Κολλεγίου.. .
Ο τότε Υπουργός Δημοσίας Τάξεως Στ. Παπαθεμελής είχε μάλιστα δηλώ¬σει ότι η υπόθεση της οδού Μηθύμνης ήταν τόσο σοβαρή ώστε θα γράψει κά¬ποτε... ένα ολόκληρο βιβλίο. Τα χρό¬νια κύλησαν, αλλά ουδέν εγράφη...
Ο πρώην Υπουργός Δημοσίας Τά-ξεως επί Α. Παπανδρέου Γ. Σκουλαρίκης, είχε δηλώσει τα ακόλουθα αποκα-λυπτικά (Ριζοσπάστης της 2/3/1993): «... Το 1983, όταν δολοφονήθηκε ο Τσάντες, εντοπίσαμε μία συγγενή του που έκανε παρέα με τη σύζυγο του Χρήστου Κασίμη, του ανθρώπου που έβαλε τη βόμβα στις εγκαταστάσεις της «AEG». Θελήσαμε να την ανα-κρίνουμε, αλλά κάποιοι, πιθανότε¬ρο οι Αμερικανοί, τη φυγάδευσαν από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Την εντοπίσαμε και πάλι στη Νέα Υόρκη και της τηλε-φωνήσαμε. Μόλις κατάλαβε ποιοι εί¬μαστε, μας έκλεισε το τηλέφωνο και έκτοτε εξαφανίστηκε και από εκεί».
Ο Γ. Σκουλαρίκης δήλωνε ακόμη ότι ως Υπουργός Δημοσίας Τάξεως εί¬χε διαπιστώσει ότι πολλοί υπηρεσια¬κοί παράγοντες μέσα από την ΕΥΠ και την αστυνομία έδιναν διαρκώς πλη-ροφορίες στους Αμερικανούς... Σύμ¬φωνα δε με δημοσίευμα προερχόμε¬νο από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία στις 07/03/2001:
«...0 πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης Γ. Σκουλαρίκης έχει κουραστεί εδώ και πολλά χρόνια να καταγγέλλει τη δράση των μυστικών υπηρεσιών και τα προβλήματα που δημιουργούσαν στην Αστυνομία. Το 1997, μάλιστα, κατήγγειλε στην «Ε» ότι επί υπουργί¬ας του πράκτορες της ΚΥΠ, όπως αποκάλυψε η Αστυνομία, είχαν τοποθετή¬σει 4 βόμβες στην Αθήνα...».
Ένας ακόμη διατελέσας Υπουργός Δημοσίας Τάξεως, ο Σήφης Βαλυράκης, σε άρθρο του στα «Νέα», στις 13 Νοεμβρίου του 2001, αναφερόμενος στην τρομοκρατία και στη δράση της «17 Νοέμβρη», τονίζει: «Είναι σα¬φές πως οι ΗΠΑ αξιοποίησαν την τρο-μοκρατία ως μέσον άσκησης της δι¬εθνούς τους πολιτικής», δήλωση η οποία υποκρύπτει πολλά....-
CIA και 17 Νοέμβρη.
Το «σενάριο» δολοφονίας του, τότε, πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή από ξένες υπηρεσίες, υπό το σχέδιο «Πυ¬θία», είχε απασχολήσει τον δημοσιογραφικό κόσμο, πρωτίστως όμως τις ανακριτικές και διωκτικές αρχές. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις εγγράφου των ρωσικών μυστικών υπηρε¬σιών που είχε τεθεί υπ' όψιν του διοικητή της ΕΥΠ I. Κοραντή την περίοδο που ασκούσε τα συγκεκριμένα καθή¬κοντα, προκύπτει ότι «η σημερινή γενιά τρομοκρατών είναι ελεγχόμε¬νη από τις Δυτικές Υπηρεσίες».
Ο πράκτορας της CIA Φίλιπ Έιτζι, εξέδωσε στο παρελθόν ένα βιβλίο με τίτλο «Μέσα στην Εταιρεία: Το ημερολόγιο της CIA» στο οποίο αναφέρονταν τα ονόματα, ιδιότη¬τες και τα μέρη όπου υπηρετούσαν 425 αξιωματούχοι της υπηρεσίας, μεταξύ των οποίων και ο Ρίτσαρντ Γουέλς, στην Αθήνα. Μετά την δολοφονία του τελευταίου, η CIA, για προσχηματικούς λόγους, «κατηγόρησε» τον πρώην πράκτορά της Έιτζι ότι ήταν συνεργάτης της «17 Νοέμβρη». Τον Έιτζι τότε υπερασπίσθηκε ο Μόρτον Χάλπεριν, διατελέσας σύμβουλος των Προέδρων των ΗΠΑ Τζόνσον και Κάρτερ. Έιτζι και Χάλπεριν είχαν συνεργασθεί στην έκδοση του περιοδικού «Αντικατασκοπία» νωρίτερα... Τότε, στα επίσημα έγγραφα της αρμόδιας Επιτροπής της Αμερικανικής Γερουσίας που διερευνούσε την δολοφονία του Γουέλς, καταχωρήθηκαν καταθέσεις Γερουσιαστών και πρα-κτόρων της CIA που απέδιδαν στους Έιτζι και Χάλπεριν την ιδιότητα των συνεργατών της 17Ν. Η υπόθεση ωστόσο σκεπάσθηκε από πέπλο σιωπής... Μία λεπτομέρεια που αξίζει να αναφερθεί: ο Χάλπεριν τυγχάνει στενός συνεργά¬της και φίλος με τον Εβραιοσιωνιστή Χένρυ Κίσσιγκερ...
Σε πόρισμα που συντάχθηκε από τη CIA επί αρχηγίας του Τζέϊμς Γούλσεϊ, με αντικείμενο τη διαρροή πληροφοριών από τους πράκτορες Ρόμπερτ-Φίλιπ Χάνσεν και Όλντριτζ Έϊμς προς την KGB, αναφέρεται ότι οι δύο ανωτέρω υπήρξαν «πληροφοριοδότες της ελληνικής τρομοκρατικής οργάνω¬σης 17 Νοέμβρη», και πάλι όμως το θέμα καλύφθηκε, πράγμα παράδο¬ξο για τους Αμερικανούς, που υποτίθεται ότι ήθελαν να εξαρθρώσουν την εγχώρια τρομοκρατία...
Στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι ο Μόρτον Χάλπεριν υπήρξε δι-ευθυντής επιχειρήσεων της CIA. Είχε δηλώσει δημόσια το 1993 ότι συναντήθηκε δύο φορές με τον Αρ¬χηγό της 17 Νοέμβρη, δίχως να δώσει την ελάχιστη εξήγηση! Υπάρχει επιπλέον μία μυστι¬κή εταιρεία, η MC-10, η οποία αναλαμβάνει συγκεκαλυμμένες, «βρώμικες» επιχειρήσεις της CIA, όπου η τελευταία για πολιτικές/διπλωματικές σκοπιμότητες δεν πρέπει να αναμειγνύεται... Σύνδεσμος της CIA με την MC-10 είναι ο πράκτορας Λέστερ Νοξ Κόλμαν. Ο τελευταίος, μαζί με τον Μάθιου Κέβιν Κάου και τον Ταγματάρχη της DIA Τσαρλς Ντένις Μακί, το ΙΟήμερο που προηγήθηκε της δολοφονίας του Άγγλου Ταξιάρχου Στήβεν Σόντερς, το 2002, βρίσκο¬νταν στην Ελλάδα με αντικείμενο την παρακολούθηση του Άγγλου στρατιωτικού. Περίεργες συμπτώσεις...
CIA ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ...
Η CIA ιδρύθηκε το 1947, κατ’ απαίτηση του Προέδρου των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν. Έκτοτε, η CIA αποτελεί το μακρύ, προβοκατόρικο και τρομοκρατικό χέρι των ΗΠΑ ανά τον κόσμο, έχοντας αναμειχθεί στις εσωτερικές υποθέσεις τουλάχιστον 50 χωρών στις 5 ηπείρους. Οι υπάλληλοί της υπολογίζεται ότι υπερβαίνουν τις 20.000, εκ των οποίων περισσότεροι από 6.000 υπηρετούν στις υπηρεσίες που ευθύνονται για τις μυστικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα, δε, με τον ορισμό της CIA, ως μυστική δράση νοείται «κάθε μυστική δραστηριότητα, η οποία έχει ως στόχο να επη¬ρεάσει ξένες κυβερνήσεις, γεγο¬νότα, οργανώσεις ή άτομα, για να στηρίξει την εξωτερική πολι¬τική των ΗΠΑ, και η οποία θα διεξά¬γεται με τέτοιο τρόπο, ώστε η ανάμει¬ξη της αμερικανικής κυβέρνησης να μην είναι εμφανής». Και τα «ευεργετήματά» της εξαπλώνονται σε πλανη¬τική κλίμακα.
Αλλά ας αφήσουμε να μιλήσουν τα γεγονότα να «μιλήσουν» από μόνα τους: Στις 12 Δεκεμβρίου 1969, στην Ιταλία, απανωτές εκρήξεις βομβών συγκλονίζουν το Μιλάνο και τη Ρώμη. Οι νεκροί ανέρχονται σε 16 νεκροί και περίπου σε 100 οι τραυματίες. Ενοχο¬ποιείται τότε ο χώρος της Αριστεράς. Επειτα από 10 χρόνια, εντοπίζεται ότι δράστες ήσαν «ακροδεξιοί» συνεργά¬τες της CIA. Στις 4/8/1974, πάλι στην Ιταλία, ανατινάζεται το τρένο «Ιτάλικους» με 12 νεκρούς. Στις 2/8/1980 γίνεται τρομοκρατική ενέργεια στο σταθμό της Μπολόνια με 80 νεκρούς.
Στις τρομοκρατικές ενέργειες συμ¬μετέχει και η διαβρωμένη από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες παραμασονική στοά «Π-2». Επικεφαλής της τελευταίας, είναι ο Λίτσο Τσέλι, διακε-κριμένος πράκτορας της CIA και φίλος του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Ρ. Ρέηγκαν, προσκληθείς (ο μόνος Ιταλός) στην τελετή αναλήψεως των καθηκό-ντων του ως Προέδρου των ΗΠΑ...
Ο Τζαναμέλιο Μαλέτι, επικεφαλής της ιταλικής στρατιωτικής αντικατα-σκοπίας τη δεκαετία του '70 στην Ιτα-λία, μιλώντας στην εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», αποκαλύπτει κυνικά ότι οι τρομοκρατικές ενέργειες που στοίχισαν τη ζωή 200 ανθρώπων στη χώρα του τη δεκαετία του 1970 οργανώθηκαν και εκτελέστηκαν από τη CIA. «Ο σταθμός της CIA στη Γερμανία προμήθευσε σε ακροδεξιές ομάδες πυρομαχικά και εκρηκτικούς μηχανισμούς, λειτουργούσε ως σύνδεσμος ανάμεσα στις ακροδεξιές οργανώσεις της Ιταλίας και της Γερμανίας, ενώ, παράλληλα, τους υπαγόρευε και τον τρόπο δράσης τους».
Στόχος της CIA, κατά τον Μαλέτι, ήταν «να εμποδίσει με την τρομοκρατική συνδρομή της άκρας Δεξιάς τη στροφή της κοινωνίας στην Ιταλία και στη Γερμανία προςτην Αριστερά». Σε ανάλογο «μήκος κύματος» κυμαίνονται και οι επισημάνσεις του πρώην διευθυντή της CIA, Ουίλιαμ Κόλμπι, ο οποίος γράφει στα απομνημονεύματά του σχετικά με την Ιταλία: «Εκεί όπου υπήρχε κομμουνιστική οργάνωση, εμείς χρηματοδοτούσαμε και στηρίζα¬με αντικομμουνιοτική οργάνωση»...
Στις 3/7/1981 αποκαλύπτεται το απόρρητο ντοκουμέντο με τίτλο «Εγ-χειρίδιο για τις μυστικές υπηρεσίες. Επιχειρήσεις σταθεροποίησης. Κατα-σκοπία». Το εγχειρίδιο καταρτίστηκε το 1970 από τον αρχηγό του στρατίωτικού επιτελείου των ΗΠΑ. Στο εγχειρίδιο αναφέρεται ότι «αν οι φιλικές (προς τις ΗΠΑ) κυβερνήσεις δείχνουν αδυναμία ή ανικανότητα μπρο¬στά στην κομμουνιστική εξέγερ-ση...», τότε τίθεται σε λειτουργία το πρόγραμμα «σταθεροποίη¬σης», το οποίο επί της ουσίας εί¬ναι πρόγραμμα δολιοφθορών και αποσταθεροποιήσεως...
Το πρόγραμμα «σταθεροποίησης» της CIA περιλαμβάνει «δι¬είσδυση ειδικών πρακτόρων» σε ομάδες. «Οι ομάδες αυτές υπό τον έλεγχο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αρχίζουν βίαιες και άλλες πράξεις.
Στην περίπτωση αυτή - αναφέρεται - η χρησιμοποίηση (χειρα-γώγηση) ακροαριστερών οργανώσεων μπορεί να οδηγήσει στο “ζητούμενο στόχο».
Για το πώς και το πόσο διαπλέκονται οι μυστικές υπηρεσίες με διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις, απειροελάχιστο φως στον λαβύρινθο αυτό ρίχνει το ακόλουθο περιστατικό:
Τον Ιούλιο του 1981, στην Μασσαλία, «άγνωστοι» εκτέλεσαν τον επιθεωρητή της αστυνομίας Μασιέ. Ο (ακροδεξιών φρονημάτων) επιθεωρητής λίγο πριν εκτελεστεί μετέφερε με πλοίο στην Ιταλία - κατόπιν εντολής της CIA- ένα φορτίο όπλων που προοριζόταν για τις ...«Ερυθρές Ταξιαρχίες»!
Ο Μασιέ ωστόσο διέπραξε το λά¬θος να παρακρατήσει ένα μέρος των εισπράξεων της επιχείρησης για τον εαυτό του, επιλογή η οποία απέβη μοι-ραία... Αναφορικά δε με τη δολοφο¬νία του πρωθυπουργού Α. Μόρο, και το ρόλο των «Ερυθρών Ταξιαρχιών», ας προβλημαπσθούμε από τα συμπε-ράσματα του γραμματέα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Πικόλι και του Υπουργού Εσωτερικών Τζαμπερλέτι, που έλεγαν: «Ο Μόρο πλή¬ρωσε με τη ζωή του την προσπάθεια να αποδεσμεύσει την Ιταλία από την «εποπτευόμενη ελευθερία» στην τρο¬χιά των ΗΠΑ και επειδή αρνήθηκε να αποκλείσει την είσοδο του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στην κυ-βερνητική πλειοψηφία, παρά την πίε-ση του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ» (περιοδικό «Panorama» 8/8/1978).
Κατά την δεκαετία που παρήλθε, η αμερικανική γερουσία θέλησε να άρει την ασυλία του Μάϊκλ Χάλπεριν, άλλοτε συνεργάτη του Αμερικανοσιωνιστή Υπουργού Εξωτερικών, Χένρυ Κίσσιγκερ, προσάπτοντάς του διάφο-ρες κατηγορίες, μεταξύ δε άλλων και για συνεργασία με την 17 Νοέμβρη! Οι περαιτέρω «διαδρομές» της υποθέσεως μας είναι άγνωστες...
Στις 3/4/1953, ο καθοδηγητής των μυστικών επιχειρήσεων Ρ. Χελμς πρότεινε στον αρχηγό της CIA να καταρ¬τιστεί ένα πρόγραμμα για «μυστική χρησιμοποίηση των βακτηριολογικών και χημικών υλών». Το πρόγραμμα ανατέθηκε στον απόφοιτο του Σίτι Κόλετζ του Μανχάταν, Σίντνεϊ Γκότλιμπ, ο οποίος προήχθη σε τμηματάρχη των τεχνικών μέσων της CIA. Ας σημειωθεί ότι η αρχική ονομασία του προγράμ-ματος ήταν «Μάιντ Κοντρόλ» (δηλαδή έλεγχος της σκέψης, της συμπεριφο-ράς), φαινόμενο που σήμερα γνωρίζει την κορύφωσή του...
Συχνά, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, εφαρμόζουν προς εκπλή-ρωση των σκοπών τους, «ανορθόδοξα» μέσα. Στην έκθεση της επιτροπής Τσερτς της Γερουσίας που δημοσιεύ¬τηκε το 1975, τονιζόταν σχετικά: «Η έκφραση «εκτελεστική ενέργεια» είναι ένας νεολογισμός που τον εφηύρε η CIA. Σημαίνει σχέδιο διεύρυνσης των μέσων που θα μπορούσαν να χρησι-μοποιηθούν για την ανατροπή ξένων πολιτικών παραγόντων».
Στις 19/12/1973, δολοφονείται ο Ισπανός πρωθυπουργός Μπλάνκο. Ο Γκονζάλες-Μάτα, πράκτορας της CIA και ένας εκ των εκτελεστών του Μπλάνκο, ομολογεί σε κατά πο¬λύ μεταγενέστερο χρονικά σύγγραμ¬μα ότι στη δολοφονία που είχε την κωδική ονομασία «Ανθρωποφάγος», εκτός από τον ίδιο, συμμετείχαν ο αξι-ωματικός ασφαλείας της αμερικανικής πρεσβείας στη Μαδρίτη και ο καθοδηγητής των αμερικανικών ειδικών υπη-ρεσιών στην Ισπανία. Ενώ ο προϊστάμενος των μυστικών επιχειρήσεων της CIA Ρ. Μπίσελ, αποκάλυψε ότι το ει¬δικό τμήμα δολοφονιών δημιουργήθηκε, το 1961, μετά από εντολή που έφτασε απευθείας από το Λευκό Οίκο...
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του περιοδικού «US Newsand World Report», μόνο από το 1961 μέχρι το 1976, η CIA οργάνωσε γύρω στις 900 μεγάλες τρομοκρατικές επιχειρή¬σεις σε όλο τον κόσμο, ενώ η «Ουάσιγκτον Ποστ», έγραφε τον Αύγουστο του 1981: «Η CIA επιστρέφει αθόρυβα στις παλιές μεθόδους εκτέλεσης των μυστικών υπονομευτικών επιχειρήσε-ων... Για παράδειγμα, μέσω της Αιγύπτου, η ΣΙΑ υποστηρίζει κρυφά τις αντικυβερνητικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν...». Η μέθοδος παλαιά, αποτε-λεσματική και απαράλλακτη. Γι αυτό και ο πατέρας Μπους, 4 μόλις ημέρες μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυ-μους πύργους της Νέας Υόρκης, κτύπημα το οποίο εξυπηρετού¬σε απόλυτα τους αμερικανι-κούς σκοπούς αναδείξεως του νέου εχθρού του «ελευθέρου κόσμου» που λέγεται «τρομο-κρατία», δήλωσε: «Πάντα η CIA έβαζε ανθρώπους της στις τρομοκρατικές οργανώσεις για να τις χρησιμοποιήσει σε όφελος των συμφερόντων των ΗΠΑ»!
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Αν αναλογισθεί κανείς τα αποτε-λέσματα των «κτυπημάτων» που η 17 Νοέμβρη κατάφερνε (είτε με την επωνυμία της, είτε με άλλες ονομασί¬ες οργανώσεων-φαντασμάτων για λό¬γους παραπλανήσεως και δημιουργίας συγχύσεως), και ποιους σκοπούς αυτά τα κτυπήματα εξυπηρετούσαν (από το κάψιμο των ελληνικών πολυκαταστη¬μάτων τον Δεκέμβριο του 1980 μέχρι τις δολοφονίες επιχειρηματικών ή άλλων παραγόντων που για δικούς τους λόγους είχαν εναντιωθεί σε κάποιες επιδιώξεις της ξενοκρατίας (Μποδοσάκης/ΠΥΡΚΑΛ, Περατικός/εκποίηση Ναυπηγείων κ,α.), εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η τρομοκρατία εί¬ναι όντως το μακρύ χέρι της ξενοκρα-τίας... Αλήθεια, έχει διερωτηθεί ποτέ κανείς πώς μία δράκα περιθωριακών στοιχείων, που υποτίθεται ότι στελέχωνε τη 17 Ν, διέθετε πρόσβαση σε διαβαθμισμένες και απόρρητες πληροφορίες και στοιχεία, όπως στον φάκελο που αφορούσε την πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, την υπόθε¬ση της ΕΤΕ, όπου σε προκήρυξη που συνόδευσε την δολοφονία του Διοικη¬τή της Μ. Βρανόπουλου εμπεριέχονταν απόρρητα στοιχεία τα οποία γνώριζαν μόνο στελέχη του Δ.Σ. της Τραπέζης, αλλά και πλείστες άλλες περιπτώσεις;
Μάλιστα πολλές φορές οι προκηρύξεις που εκδίόονται γιο ανάληψη ευθυνών, περιλαμβάνουν ανα¬λύσεις οι οποίες είναι αποπροσανατο¬λιστικές σε σχέση με τα αληθινά αίτια των κτυπημάτων...
Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι μόλις λίγες ώρες προ της «συμπτωματικής» εκρήξεως της βόμβας που μετέφερε ο Σ. Ξηρός στο λιμάνι του Πειραιά τον Ιούλιο του 2002, «τυχαίο» γεγονός το οποίο, υποτίθεται ότι οδήγησε στην εξάρ-θρωση της 17 Ν, ο δημοσιογράφος Αλ. Παπαχελάς, είχε ουσιαστικά προαναγγείλει από την εφημερίδα «Το Βήμα» ότι επίκεινται ραγδαίες εξελίξεις για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας. Πώς αλήθεια το γνώριζε; Σίγουρα μαντικές ικανότητες δεν διαθέτει, διαθέ¬τει όμως μία άλλη ιδιότητα, αυτή του προσκεκλημένου της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, στην ετήσια σύνοδο της οποίας είχε μεταβεί μόλις τον Μάιο του 2002 η οποία... συμπτωματικά είχε ως αντικείμενό της την... τρομοκρατία!
Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε και κάποια άλλα ζητήματα: Στην γιάφκα που διατηρούσε η 17 Νοέμβρη στην οδό Πάτμου, και η οποία ήταν η κεντρική γιάφκα της οργανώσεως, βρέ¬θηκε κατά τις έρευνες των αρχών ένα πολύκλειδο για την κατασκευή κλειδι¬ών κάθε είδους, φτιαγμένο από ειδι¬κό υλικό που διαθέτουν μόνον μεγά-λες μυστικές υπηρεσίες. Το «εύρημα» αυτό αναγγέλθηκε τότε σε ένα δελτίο ειδήσεων και ακολούθως «χάθηκε» από την επικαιρότητα για ευνόητους λόγους... Επειτα, η ανωτέρω γιάφκα ήταν «αναστατωμένη» ενώ ο Σ. Ξηρός κατέθεσε ότι την άφησε απολύτως τα-κτοποιημένη φεύγοντας για την μοιραία βομβιστική ενέργεια στο λιμάνι του Πειραιά. Κάποιοι την είχαν «ψάξει» έχοντας προηγηθεί των διωκτικών αρχών... Μήπως η Mossad και η Cia; Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι η ΕΥΠ δεν διαθέτει στεγανά από τις δύο ανωτέρω υπηρεσίες, μιας και οι παρακολουθήσεις που διεξάγονται για λόγους εθνικής ασφαλείας πραγματοποιούνται από την ισραηλινή εταιρεία Efrat, τεχνικός υπεύθυνος της οποίας «κατοικοε-δρεύσει» στα υπό¬γεια της ισραηλινής πρεσβείας της οδού Μαραθωνοδρόμων, ενώ ανά¬λογα κυριαρχικός είναι ο ρόλος της ΣΙΑ. «Συμπτωματι¬κά» στις προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη και των λοιπών τρομοκρατικών οργα-νώσεων, ουδέποτε έχει καταγγελθεί ο Σιωνισμός, ενώ υπάρχουν και δύο ακόμη αξιοπρόσεκτα στοιχεία: Ο Αλέ¬ξανδρος Γιωτόπουλος, φερόμενος ως «αρχηγός» της 17 Νοέμβρη (για εμάς, είναι ένας έμπειρος πυρηνάρχης), είχε υιοθετήσει το ψευδώνυμο «Μιχάλης Οικονόμου». Με το όνομα όμως αυ¬τό υπήρξε ένα ιστορικό πρόσωπο, στις αρχές του περασμένου αιώνα, εβραϊ-κής καταγωγής εκ Κερκύρας, ο οποίος διετέλεσε μάλιστα εκ των ιδρυτικών στελεχών του ΣΕΚΕ και μετέπειτα του ΚΚΕ. Επίσης, ο αποθανών Μιχάλης Ράπτης ή Πάμπλο, θεωρητικός του τρο-τσκισμού στην Ελλάδα, ήταν και αυτός εβραϊκής καταγωγής. Υπήρξε ένας πολυδιάστατος άνθρωπος που «συνομιλούσε» με πολλούς εκ των τρομο-κρατών και από ορισμένους του αποδίδεται καθοδηγητικός ρόλος, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο...
Ερευνώντας τα αδυτα της τρο-μοκρατίας, να σημειωθεί ότι η ταυτοποίηση των δραστών ενός τρομοκρατικού κτυπήματος, δεν συνεπάγεται κατ' ανάγκην και την διαλεύκανση των κινήτρων αυτού.
Στον δαιδαλώδη και σκοτεινό κόσμο των μυστικών υπηρεσιών και της τρομοκρατίας υφίστανται υπόγειες διαδρομές και λειτουρ¬γούν ως αθέατα συγκοινωνούντα δοχεία, καταστάσεις και μηχανισμοί ασύνδετοι φαινομενικό με¬ταξύ τους.
Έχει υποδειχθεί ότι στον «κό¬σμο του τρόμου», διαπλέκονται τρομοκρατικές οργανώσεις, μυ¬στικές υπηρεσίες και στοιχεία του κοινού ποινικού δικαίου, ανα-λαμβάνοντας <<εκδουλεύσεις» και «εργολαβίες» η μία για την άλλη...
Χαρακτηριστική είναι η περί¬πτωση του πράκτορα της CIA Μάικλ Λεντίν, ο οποίος ενεχόταν σε υπόγειες διασυνδέσεις με τρομο-κρατικά δίκτυα και ενδεχομένως και με την 17 Νοέμβρη, τελών υπό την καθοδήγηση του Αμερικανοσιωνιστή Χένρυ Κίσσιγκερ.
Περίεργες ακόμη εκθέσεις πε¬ρί τρομοκρατίας, έχει εκδώσει και το Ίδρυμα Γεωπολιτικών Με¬λετών των ΗΠΑ, Στρότφορ, ίδρυ¬μα το οποίο φημολογεϊται ότι συ-νεργάζεται στενά με τη CIA.
Σε αυτό το ιδιόμορφο «ίδρυ¬μα» προΐσταται ο ομόφυλος του Κίσσιγκερ, Φρήντμαν.
See and hear STRATFOR experts on:
Περίεργες εκθέσεις περί τρομοκρατίας, έχει εκδώσει το Ίδρυμα Γεωπολιτικών Μελετών των ΗΠΑ, Στράτφορ, το οποίο φημολογείται ότι συνεργάζεται στενά με τη CIA. Σε αυτό προΐσταται ο ομόφυλος του Κίσσιγκερ, Φρήντμαν.
Σήμερα, την «σκυτάλη» της εγχώ¬ριας τρομοκρατίας έχουν λάβει άλλες οργανώσεις, όπως η «Σέχτα Επανα-στατών», η «Συνωμοσία των Πυρή¬νων της Φωτιάς» και οι «Μαχόμενοι Λαϊκοί Επαναστατικοί Πυρήνες», η πη¬γή όμως όλων αυτών παραμένει μία και απαράλλακτη: οι μυστικές υπη¬ρεσίες... Αποκαλυπτικό είναι εξ άλ-λου και ένα επίσημο κρατικό έγγραφο προερχόμενο από το σώμα της Ελλη¬νικής Χωροφυλακής, χρονολογού-μενο από το 1979. Το έγγραφο αυτό φέρει την υπογραφή του τότε Αρχη¬γού του Σώματος, Αντιστρατήγου Αργιάννη, απευθύνεται στην τότε Κρατι¬κή Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ, νυν ΕΥΠ) και στην τότε Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (ΥΠΕΑ) και αφού τους κοινοποιεί κάποια συνημμένα έγγραφα και εκθέσεις που θα είχαν ξεχω¬ριστή σημασία το να μπορούσαμε να τα βλέπαμε στο φως της δημοσιότη-τας, επισημαίνει ότι σύμφωνα με πληροφορίες της Χωροφυλακής, Εβραίοι, Αμερικανοί και Τούρκοι ετοιμάζονται να επιδοθούν σε πρόκληση κλίματος τρομοκρατίας, δια εμπρησμών, τοποθετήσεως βομβών, δολοφονικών ενεργειών, προκειμένου, όπως αναφέρει το έγγραφο επί λέξει «να δυσφημήσουν τη χώρα μας»...
Το έγγραφο παρατίθεται στην σελίδα 26 του παρόντος τεύχους, ως αψευδής απόδειξη των ισχυρισμών μας, προκαλώντας πολλούς και εύλο¬γους συνειρμούς και στον πλέον δύσπιστο σχετικά με τις απολήψεις του τρομοκρατικού φαινομένου... Στο ση¬μείο αυτό να τονίσουμε ότι η μυστική υπηρεσία του Ισραήλ, η Μοσάντ, ιδρύ¬θηκε το 1947, στον τρίτο όροφο πο-λυκατοικίας στην Κωνσταντινούπολη, από τον Ρεϊβέν Σιλοόχ, στενό συνερ¬γάτη του Μπεν Γκουριόν, όπως απεκάλυψε η εφημερίδα «Τακβίμ» στις 10/9/2012. Μάλιστα, ουκ ολίγες επα¬φές της Μοσάντ με πράκτορες από τον αραβικό κόσμο, γίνονταν για λόγους ασφαλείας στην Τουρκία, μη διατηρώ¬ντας «στεγανά» από την ΜΙΤ...
Πολλά θα μπορούσαν να γραφθούν σχετικά. Όμως ένα είναι το βέβαιο συμπέρασμα: Η διαπλοκή της τρομοκρατίας - με μυστικές υπηρεσίες και το ποινικό έγκλημα, γεννά ένα εκρηκτικό και εντελώς απρόβλεπτο μείγμα, δεδομένου ότι κάποιες παράμετροι δεν είναι ελέγξιμοι...
ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΗΣ 17Ν ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΥΦΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ..
Η φυγή του Χριστόδουλου Ξηρού από τις φυλακές, τον Ιανουάριο, παραβιάζοντας την 7η κατά σειρά άδεια που είχε λάβει, ενεργοποιεί σενάρια και εκδοχές σχετιζόμενες με την ανα-ζωπύρωση της παρακρατικής οργανώσεως «17 Νοέμβρη». Η φυγή αυτή θα μπορούσε να εκληφθεί και ως «φυγά-δευση»: Είναι οξύμωρο να χορηγού¬νται σωρηδόν άδειες σε έναν καταδικασμένο 6 φορές σε ισόβια, ιδιαιτέρως επικίνδυνο και το σημαντικότερο αμετανόητο τρομοκράτη και εκτελεστή, όταν δεν έχει επιδείξει την ελάχιστη μεταμέλεια και τυγχάνει επιπλέον επικίνδυνος για εκ νέου τέλεση εγκλημάτων ενώ παράλληλα είναι ύποπτος φυγής, όπως και τελικά συνέβη...
Καθόλου τυχαία, της «φυγής» του επακολούθησαν «αποκαλύψεις» για διενέργεια «ρεβεγιόν» εντός φυλακών του δραπέτη με προφυλακισμένα στελέχη της τρομοκρατικής οργανώσεως «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», προϊδεάζοντας την κοινή γνώμη ότι υπήρξαν παρασκήνιακές διεργασίες εντός φυλακών, με ανάλογες προεκτάσεις με ασύλληπτα στελέχη των «Πυρήνων» αλλά και της «17ης Νοέμβρη» που ουδέποτε είδαν το φως της δημοσιότητας και τα οποία κινούνται ελεύθερα.
(Στο σημείο αυτό να επισημανθεί ότι μία οργάνωση όπως η «17 Νοέμ¬βρη» διέθετε ισχυρό υποστηρικτικό δίκτυο δεκάδων ή και εκατοντάδων συνεργατών και στελεχών, που ουδέ¬ποτε απεκαλύφθη. Όπως δεν εντοπί¬σθηκε και η γραφομηχανή και το ιστο-ρικό 45άρι-σύμβολο των κτυπημάτων της 17Ν). Άξιο επισημάνσεως αποτελεί το γεγονός ότι ακόμη και όταν ο X. Ξηρός λάμβανε άδειες εξόδου από τον Κορυδαλλό πολυήμερες, ουδείς μεριμνούσε για την «διακριτική» παρακολούθησή του και έτσι είναι «άγνωστο» με ποιους και για ποιους λόγους έκανε συναντήσεις...
Στην δεδομένη χρονική στιγμή και συγκυρία, αποσταθεροποιητικοί κύκλοι και καθεστωτικοί παράγοντες έχουν απόλυτη ανάγκη την εξαπόλυση ενός νέου, αιματηρού, κύκλου τρομοκρατί-ας, εκτελέσεων και άλλων «τυφλών» κτυπημάτων, αρχή των οποίων έγινε με το «γάζωμα» της οικίας του Γερ¬μανού πρέσβεως εν μέσω της χειμερι¬νής εορταστικής περιόδου... Και αυτό, διότι τυχόν έναρξη ενός νέου κύκλου βίας, αφ' ενός αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα φλέγο¬ντα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και τα εθνικά θέματα, αφ' ετέ¬ρου εξυπηρετεί την «επιβε-βαίωση» της «θεωρίας των δύο άκρων».
Σε μία τέτοια εξέλιξη, η κυβέρνηση θα σπεύσει να επιρρίψει στο «αντίπαλο δέ¬ος», δηλ. στον ΣΥΡΙΖΑ και στον εν δυνάμει πρωθυ-πουργό Α. Τσίπρα κατηγο¬ρίες ότι ένα μεγάλο τμήμα στελεχών του κόμματός του είτε υποστήριξαν στις δίκες τους «πρωταγωνιστές» της 17 Νοέμβρη ως μάρτυρες υπερασπί- σεως, είτε απαίτησαν την αδειοδό- τηση ή την αποφυλάκιση ιστορικών στελεχών της εγκληματικής συμμο¬ρίας «17 Νοέμβρη», είτε για τον Γιω- τόπουλο και τον Κουφοντίνα, είτε για τον Σάββα Ξηρό πρόκειται.
Επομένως, εξαπολύοντας δίκες- αποκαλύψεις για τη δράση στελε¬χών της «Χρυσής Αυγής» αφ' ενός, αφ ’ ετέρου στοχεύοντας κατά συγκεκριμένων κύκλων του ΣΥΡΙΖΑ, θα επιχειρήσουν να ενισχύσουν την επιχειρη-ματολογία τους για την δράση των «δύο άκρων», προσπαθώντας μάλιστα εντέχνως να καταδείξουν ότι ενίοτε απο- τελούν και «συγκοινωνούντα δοχεία» στις δαιδαλώδεις υπό¬γειες διαδρομές της βίας...
Κατηγορώντας στελέχη της «Χρυσής Αυγής» και του ΣΥΡΙΖΑ ότι υποθάλπουν την βία, σε θεωρητικό ή και πρακτικό επίπεδο, θα επιχειρήσουν
να θέσουν εκτός νόμου το πρώτο κόμμα (κατ' απαίτηση των παγκοσμίων εξουσιαστών), ενώ στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξουν την συρρίκνωσή του, αποψιλώνοντάς το από το ποσοστό εκείνο που κάνει την «κρίσιμη διαφορά». Και αυτό, σε μία προ-σπάθεια να εμφανισθεί η κυβέρνηση και ιδιαιτέρως η ΝΔ ως παράγων σταθερότητος και ευνομίας, σε μία προσπάθεια προσεταιρισμού δυσαρεστημένων ψηφοφόρων...
Η κινδυνολογία και η καλλιέργεια κλίματος εντάσεως, εξυπηρετεί απόλυτα τις κυβερνητικές επιδιώξεις, δημιουργώντας έναν τεχνητό «αντιπερισπασμό» στα διαφαινόμενα αδιέξοδα... Με λίγα λόγια, οι κυβερνητικοί κύκλοι θα προτάξουν το τεχνητό δίλημμα: Μνημονιακή συγκυβέρνηση ή χάος... φυσικά, τίποτε δεν προδιαγράφει την ευόδωση αυτών των σχεδίων «επί χάρτου», όμως αναμφίβολα η στόχευση των σεναρίων που εκτυλίσσονται, σε αυτά τα αποτελέσματα κατατείνει...
Το «επαναστατικό διάγγελμα» - παραλήρημα του X. Ξηρού, που επακολούθησε της δραπετεύσεώς του, σαφέστατα παραπέμπει σε αναζωπύρωση της τρομοκρατίας. Η επιστο¬λή του Α. Γιωτόπουλου σε ημερήσια εφημερίδα, που είδε το φως της δημοσιότητας αμέσως μετά, ουσιαστικά κατήγγειλε τον πρώην σύντροφό του X. Ξηρό, ως όργανο της ΕΥΠ, επισημαίνοντας ότι εντός φυλακής διέθετε προνομιακή μεταχείριση, ενώ κα¬τά τις προκλητικές άδειες που ελάμβανε δεν ετύγχανε παρακολουθήσεως, σε αντιδιαστολή προς τον Β. Τζωρτζάτο, ο οποίος κατά τη διάρκεια άδειάς του τελούσε υπό την ασφυκτική παρακολούθηση πολλών οχημάτων της αντι- τρομοκρατικής υπηρεσίας.
Στο πλαίσιο αυτό, ας μην μας φανεί καθόλου περίεργο το να ενσκύψει ένας νέος κύκλος τυφλής βίας και μάλιστα λίαν συντόμως με κτυπήματα που θα καθηλώσουν και θα τρομοκρα-τήσουν την, ζαλισμένη από τις απανωτές φοροεπιδρομές, κοινωνία...
Η εύρεση αυτοκινήτου - γιάφκας στο Παλαιό Φάληρο, καθώς και άλλες ενδείξεις, συνηγορούν προς την κατεύθυνση της υλοποιήσεως αυτών των σεναρίων...