O Tσιριγώτης στο Μουσείο Βορρέ
Άγγελος Παπαδημητρίου
Το Μουσείο Βορρέ είναι ένα πολιτιστικό ίδρυμα που ιδρύθηκε το 1983 με σκοπό την ανάδειξη της ελληνικής τέχνης και του πολιτισμού, μέσα από ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, από την διοργάνωση εκθέσεων σε εσωτερικό και εξωτερικό μέχρι και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά.
Το Μουσείο το οποίο έχει έκταση μεγαλύτερη από 18 στρέμματα αποτελείται από δύο μέρη,το Μουσείο σύγχρονης ελληνικής τέχνης και το λαογραφικό Μουσείο , τα οποιά μαζί καλύπτουν τουλάχιστον 2500 χρόνια ελληνικής ιστορίας. Όλο το συγκρότημα είναι διαρθρωμένο έτσι, ώστε να αναδεικνύεται με ένα μοναδικό τρόπο το ελληνικό πνεύμα. Μια από τις πιο σημαντικές και αντιπροσωπευτικές συλλογές σύγχρονης ελληνικής εκτίθεται, η οποία περιλαμβάνει μια ευρεία γκάμα γλυπτών, κατασκευών και ζωγραφικής του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
Το λαογραφικό μουσείο είναι ένα ασυνήθιστο σύμπλεγμα κτιρίων, αυλών και κήπων ή μάλλον μια επαναπροσαρμογή παραδοσιακών αρχιτεκτονικών στοιχείων ,που στεγάζει μια συλλογή από αρχαιότητες, κεραμικά, λαικά κειμήλια και αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν πριν από αιώνες στην καθημερινή ζώη, με τέτοιο τρόπο όμως ώστε να αναδεικνύεται η χρηστική τους αξία και η έμφυτη ομορφία τους.
Οι κήποι άγριοι και αποτελούμενοι σχεδόν αποκλειστικά από Μεσογειακή χλωρίδα είναι ένα σημαντικό κομμάτι του Μουσείου, χαρακτηριζόμενοι από πολλούς ως οι πιο όμορφοι κήποι της Αθήνας.
Έκθεση Ζωγραφικής: “Ιστορία - Ειρωνεία”. Από τις συλλογές του Μουσείου Βορρέ
• Είναι ή δεν είναι η τοπική μας ιστορία κομμάτι της παγκόσμιας;
• Πόση ειρωνεία κρύβεται στην μυθοποίηση του γούστου, αλλά και στην πίστη πως ένα έργο τέχνης είναι κατ́ ανάγκην “αιώνιο”;
• Ειναι ιστορικά πιο έγκυρο το δημόσιο ή το ιδιωτικό μουσείο, και γιατί; (Με άλλα λόγια κράτος ή ατομική πρωτοβουλία;).
• Είναι τελικά το kitsch ιστορικό φαινόμενο ή η έμπρακτη αμηχανία μας εμπρός στην ολομέτωπη επίθεση του μεταμοντέρνου;
• Η εποχή μας, όπως τη καταντήσαμε, θα κριθεί με όρους ιστορίας ή ειρωνείας, και από ποιον;
Το Μουσείο Βορρέ, συνεχίζοντας τις ανανεωμένες του δραστηριότητες, επισκοπεί κριτικά τα σαράντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, αλλά και τη δική του ιστορία ως πρώτο μουσείο σύγχρονης τέχνης στη χώρα, με μια διπολική έκθεση. Μια πρόταση με δυο επιμελητές και δυο εικαστικά πρόσωπα, που διεκδικεί τόσο αισθητικό όσο και πολιτικό πρόσημο και που έρευνα τα όρια ανάμεσα στην ιστορία και την παρώδησή της.
Στην έκθεση “Ιστορία - Ειρωνεία“ που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο Βορρέ στις 20 Οκτωβρίου, ο Μάνος Στεφανίδης επιλέγει από τις συλλογές του Μουσείου και επαναπροτείνει εκείνα τα έργα που έχουν γράψει ιστορία, δηλαδή τα αριστουργήματα (τι επικίνδυνος όρος!) και τα αντιπαραθέτει προς τα άλλα που εξέφρασαν ένα μάλλον εφήμερο γούστο, μια μόδα, ένα στυλ που δεν μακροημέρευσε. Ο Άγγελος Παπαδημητρίου, στο ίδιο κλίμα, στήνει ένα μικρό μνημείο μέσα στο Μουσείο με τον ιντριγκαδόρικο τίτλο “Οι Συγχωρεμένοι“ (ή, η ελληνική τέχνη πάει στον παράδεισο). Πρόκειται για ένα “μνημείο“, στημένο με την γνωστή, βιτριολική θεατρικότητα του καλλιτέχνη που αφορά στην λήθη και την συγχώρεση όσων, στο όνομα της τέχνης πάντα, διέπραξαν ανοσιουργήματα. Και ίσως διαπράττουν ακόμη..
Επανεκτίθενται 150 περίπου έργα των Γεράσιμου Σκλάβου, Διαμαντή Διαμαντόπουλου, Χρήστου Καπράλου, Γιάννη Σπυρόπουλου, Ναυσικάς Πάστρα, Βλάση Κανιάρη, Αλέξη Ακριθάκη, Χρύσας Βαρδέα, Χάρη Γαβρήλου, Μποστ, Νίκου Κεσσανλή, Σταύρου Ιωάννου, Χρύσας Ρωμανού, Τάκι, Γιάννη Κουνέλλη, Λουκά Σαμαρά, Jean Xceron, Όπυς Ζούνη, Αχιλλέα Απέργη, Θανάση Στεφόπουλου, Γιώργου Βογιατζή, Χριστίνας Ζερβού, Γιάννη Μίχα, Θοδωρή Καλούμενου, Κώστα Κουλεντιανού, Βασίλη Σκυλάκου, Στάθη Λογοθέτη, Βαλέριου Καλούτση, Μιχάλη Γιαννούρη, Δημήτρη Τσαμαρντινού, Θέμου Μαΐπα, Υβόννης Συρμοπούλου, Βούλας Γουνελά, Γιώργου Τούγια, Καίτης Αντύπα, Γιώργου Λαναρά, Μάριου Πράσινου, Βαγγέλη Φαεινού, Θωμά Φανουράκη, Δημήτρη Περδικίδη, Ιωάννας Σπητέρη, Γιώργου Μαυροΐδη, Γιώργου Λαζόγκα, Μάκη Θεοφυλακτόπουλου, Γιώργου Λάππα, Θράφια, Γιάννη Μπουτέα, Δημήτρη Αληθεινού, Κυριάκου Κατζουράκη, Γιάννη Φωκά, Θόδωρου, Άγγελου Αντωνόπουλου, Θόδωρου Παπαγιάννη, Αντωνίας Παπατζανάκη, Παύλου, Γρηγόρη Σεμιτέκολο, Νικήτα Φλέσσα, Μανώλη Πολυμέρη, Γιώργου Γυπαράκη, Απόστολου Γεωργίου, Κωνσταντίνου Ξενάκη, Μιχάλη Αρφαρά, Ξενοφώντα Δεστέφανου, Τριαντάφυλλου Πατρασκίδη, Κυριάκου Ρόκου, Νίκου Χουλιαρά, Δημοσθένη Σκουλάκη, Αχιλλέα Χρηστίδη, Αλέξανδρου Ψυχούλη, Ασπάσιου Χαρωνιτάκη, Δημήτρη Σακελλίωνα και άλλων.
Αριστουργήματα, λοιπόν, ή ανοσιουργήματα, κρατική “αυθεντία“ ή ιδιωτική “αυθαιρεσία“, σοβαροφάνεια ή χιούμορ, αντικειμενικότητα ή προσωπική αλήθεια;
Θέλετε να το βαρύνουμε περισσότερο; Ιστορία είναι η εσωτερική εμπειρία του ανθρώπου ενώπιον του θανάτου και ειρωνεία αντίστοιχα η συνειδητοποίηση του εφήμερου των πάντων απέναντι στον απόλυτο χρόνο. Επίσης είναι άλλο πράγμα η τέχνη-φυγή μέσα από την ιστορία (δηλαδή μέσα από την εικονογράφησή της) και άλλο πράγμα η τέχνη που σηκώνει το βάρος της ιστορικής στιγμής, περιφρονώντας κλασικούς κανόνες και αιώνιες αξίες. Το κόστος του παρόντος πληρώνεται πάντα με τα λύτρα του μέλλοντος. (από τον δίγλωσσο ομότιτλο του καταλόγου της έκθεσης)
Παράλληλα
Το Μουσείο Βορρέ δίνοντας χώρο σε καινοτόμες προσπάθειες, με τις οποίες αξιοποιείται η τέχνη και η καλλιτεχνική έκφραση για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων, φιλοξενεί στο εργαστήρι του, την έκθεση “Πρόσωπα και προσωπεία“ με έργα μελών της κοινότητας ΚΕΘΕΑ - ΝΟΣΤΟΣ. Την έκθεση οργανώνει η Ακτ-ειν, κοινωνική επιχείρηση που στηρίζει με το έργο της άτομα από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Αν σας ενδιαφέρουν τα παραπάνω, βάλετε το Μουσείο Βορρέ στην Παιανία στο πρόγραμμά σας!
“Ιστορία - Ειρωνεία“: 20/10/2014 έως 20/01/2015
Ιδέα - κείμενα - επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης
Εικαστική εγκατάσταση: Άγγελος Παπαδημητρίου (Ζωγράφος-Ηθοποιός)
Σχεδιασμός καταλόγου: Κώστας Κωστόπουλος, Άγγελος Παπαδημητρίου
Αρχιτεκτονική του χώρου - φωτισμοί: Αναστάσης Βορρές
Γενικός συντονισμός: Νεκτάριος Βορρές
ΔΗΛΩΣΕΙΣ στον ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΜΑΣ:
α.) Αγγελος Παπαδημητρίου:
Ερώτηση: Πόσο καιρό κάνατε για να ετοιμάσετε το έργο αυτό;
Απάντηση: 63 χρόνο και όσο ζώ!
Ερώτηση: Πώς επιλέξατε το Μουσέιο Βορρέ για να παρουσιάσετε το έργο σας;
Απάντηση: Το Μουσείο Βορρέ με επέλεξε! Και είναι μεγάλη μου τιμή!
Ερώτηση: Τόσο πολύ χρειάστηκε για να ετοιμάσετε το έργο σας;
Απάντηση: Οι εκθέσεις είναι έργο ζωής πάντα
Ερώτηση: Πώς επνευστήκατε αυτό το συγκεκριμμένο μοτίβο και στίλ έργου ζωγραφικής;
Απάντηση: Δεν μπορεί να το πεί ένας καλλιτέχνης αυτό. Μπορεί να είναι ντομάτες γεμιστές ή ένας πόλεμος. Είναι ιδιοτελή τα αίτια.
Ερώτηση: Ασχολείστε στον ελεύθερο χρόνο ή θέλετε να τα πουλήσετε αυτά τα έργα και είστ επαγγελματίας ζωγράφος;
Απάντηση: Δεν αποτελεί ερώτηση για μια έκθεση.
Ο Λέανδρος Ρακιντζής, που είναι Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, ήταν ο μόνος επώνυμος που ήταν παρόν με μια φίλη του στην έκθεση αυτή...
β.) Λέαδρος Ρακιντζής:
Ερώτηση: Σας αρέσει η έκθεση που την είδατε; Είναι είναι ενδεικτική για την εποχή που περνάμε;
Απάντηση; Είναι εκδικτική και έχετε δίκιο. Και είναι ωραία έκθεση
Ερώτηση: Θα μείνει η ιστορία αυτή η έκθεση ή θα μας μας ειρωνεύονται οι μελλοντικές γεννιές;
Απάντηση: Κάθε εποχή έχει την δική της ιστορία
Ερώτηση: Εσείς που ασχολείστε με την διαφθορά του κράτους η γνώμη σας είναι βαθύτερης σημασίας... Τί άποψη έχετε για εδώ...
Απάντηση: Εάν συνδέσουμε την τέχνη με την πολιτική .... Εγώ δεν είμαι αυτής της σχολής... Η τέχνη για την τέχνη...
Ο κόσμος που σε μεγάλη ποσότητα και παρουσία και που είσαν θαμώνες της έκθεσης ήσαν κατενθουσιασμένοι. Αξίζει κανείς να την δεί την έκθεση αυτή.
Παρατήρηση: Χορηγός της έκθεσης αυτής είναι η εταιρεία χρυσού στην Χαλκιδικής της Ελλάδος. Εκεί που γίνονται οι φασαρίες!
Το Μουσείο το οποίο έχει έκταση μεγαλύτερη από 18 στρέμματα αποτελείται από δύο μέρη,το Μουσείο σύγχρονης ελληνικής τέχνης και το λαογραφικό Μουσείο , τα οποιά μαζί καλύπτουν τουλάχιστον 2500 χρόνια ελληνικής ιστορίας. Όλο το συγκρότημα είναι διαρθρωμένο έτσι, ώστε να αναδεικνύεται με ένα μοναδικό τρόπο το ελληνικό πνεύμα. Μια από τις πιο σημαντικές και αντιπροσωπευτικές συλλογές σύγχρονης ελληνικής εκτίθεται, η οποία περιλαμβάνει μια ευρεία γκάμα γλυπτών, κατασκευών και ζωγραφικής του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
Το λαογραφικό μουσείο είναι ένα ασυνήθιστο σύμπλεγμα κτιρίων, αυλών και κήπων ή μάλλον μια επαναπροσαρμογή παραδοσιακών αρχιτεκτονικών στοιχείων ,που στεγάζει μια συλλογή από αρχαιότητες, κεραμικά, λαικά κειμήλια και αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν πριν από αιώνες στην καθημερινή ζώη, με τέτοιο τρόπο όμως ώστε να αναδεικνύεται η χρηστική τους αξία και η έμφυτη ομορφία τους.
Οι κήποι άγριοι και αποτελούμενοι σχεδόν αποκλειστικά από Μεσογειακή χλωρίδα είναι ένα σημαντικό κομμάτι του Μουσείου, χαρακτηριζόμενοι από πολλούς ως οι πιο όμορφοι κήποι της Αθήνας.
Έκθεση Ζωγραφικής: “Ιστορία - Ειρωνεία”. Από τις συλλογές του Μουσείου Βορρέ
• Είναι ή δεν είναι η τοπική μας ιστορία κομμάτι της παγκόσμιας;
• Πόση ειρωνεία κρύβεται στην μυθοποίηση του γούστου, αλλά και στην πίστη πως ένα έργο τέχνης είναι κατ́ ανάγκην “αιώνιο”;
• Ειναι ιστορικά πιο έγκυρο το δημόσιο ή το ιδιωτικό μουσείο, και γιατί; (Με άλλα λόγια κράτος ή ατομική πρωτοβουλία;).
• Είναι τελικά το kitsch ιστορικό φαινόμενο ή η έμπρακτη αμηχανία μας εμπρός στην ολομέτωπη επίθεση του μεταμοντέρνου;
• Η εποχή μας, όπως τη καταντήσαμε, θα κριθεί με όρους ιστορίας ή ειρωνείας, και από ποιον;
Το Μουσείο Βορρέ, συνεχίζοντας τις ανανεωμένες του δραστηριότητες, επισκοπεί κριτικά τα σαράντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, αλλά και τη δική του ιστορία ως πρώτο μουσείο σύγχρονης τέχνης στη χώρα, με μια διπολική έκθεση. Μια πρόταση με δυο επιμελητές και δυο εικαστικά πρόσωπα, που διεκδικεί τόσο αισθητικό όσο και πολιτικό πρόσημο και που έρευνα τα όρια ανάμεσα στην ιστορία και την παρώδησή της.
Στην έκθεση “Ιστορία - Ειρωνεία“ που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο Βορρέ στις 20 Οκτωβρίου, ο Μάνος Στεφανίδης επιλέγει από τις συλλογές του Μουσείου και επαναπροτείνει εκείνα τα έργα που έχουν γράψει ιστορία, δηλαδή τα αριστουργήματα (τι επικίνδυνος όρος!) και τα αντιπαραθέτει προς τα άλλα που εξέφρασαν ένα μάλλον εφήμερο γούστο, μια μόδα, ένα στυλ που δεν μακροημέρευσε. Ο Άγγελος Παπαδημητρίου, στο ίδιο κλίμα, στήνει ένα μικρό μνημείο μέσα στο Μουσείο με τον ιντριγκαδόρικο τίτλο “Οι Συγχωρεμένοι“ (ή, η ελληνική τέχνη πάει στον παράδεισο). Πρόκειται για ένα “μνημείο“, στημένο με την γνωστή, βιτριολική θεατρικότητα του καλλιτέχνη που αφορά στην λήθη και την συγχώρεση όσων, στο όνομα της τέχνης πάντα, διέπραξαν ανοσιουργήματα. Και ίσως διαπράττουν ακόμη..
Επανεκτίθενται 150 περίπου έργα των Γεράσιμου Σκλάβου, Διαμαντή Διαμαντόπουλου, Χρήστου Καπράλου, Γιάννη Σπυρόπουλου, Ναυσικάς Πάστρα, Βλάση Κανιάρη, Αλέξη Ακριθάκη, Χρύσας Βαρδέα, Χάρη Γαβρήλου, Μποστ, Νίκου Κεσσανλή, Σταύρου Ιωάννου, Χρύσας Ρωμανού, Τάκι, Γιάννη Κουνέλλη, Λουκά Σαμαρά, Jean Xceron, Όπυς Ζούνη, Αχιλλέα Απέργη, Θανάση Στεφόπουλου, Γιώργου Βογιατζή, Χριστίνας Ζερβού, Γιάννη Μίχα, Θοδωρή Καλούμενου, Κώστα Κουλεντιανού, Βασίλη Σκυλάκου, Στάθη Λογοθέτη, Βαλέριου Καλούτση, Μιχάλη Γιαννούρη, Δημήτρη Τσαμαρντινού, Θέμου Μαΐπα, Υβόννης Συρμοπούλου, Βούλας Γουνελά, Γιώργου Τούγια, Καίτης Αντύπα, Γιώργου Λαναρά, Μάριου Πράσινου, Βαγγέλη Φαεινού, Θωμά Φανουράκη, Δημήτρη Περδικίδη, Ιωάννας Σπητέρη, Γιώργου Μαυροΐδη, Γιώργου Λαζόγκα, Μάκη Θεοφυλακτόπουλου, Γιώργου Λάππα, Θράφια, Γιάννη Μπουτέα, Δημήτρη Αληθεινού, Κυριάκου Κατζουράκη, Γιάννη Φωκά, Θόδωρου, Άγγελου Αντωνόπουλου, Θόδωρου Παπαγιάννη, Αντωνίας Παπατζανάκη, Παύλου, Γρηγόρη Σεμιτέκολο, Νικήτα Φλέσσα, Μανώλη Πολυμέρη, Γιώργου Γυπαράκη, Απόστολου Γεωργίου, Κωνσταντίνου Ξενάκη, Μιχάλη Αρφαρά, Ξενοφώντα Δεστέφανου, Τριαντάφυλλου Πατρασκίδη, Κυριάκου Ρόκου, Νίκου Χουλιαρά, Δημοσθένη Σκουλάκη, Αχιλλέα Χρηστίδη, Αλέξανδρου Ψυχούλη, Ασπάσιου Χαρωνιτάκη, Δημήτρη Σακελλίωνα και άλλων.
Αριστουργήματα, λοιπόν, ή ανοσιουργήματα, κρατική “αυθεντία“ ή ιδιωτική “αυθαιρεσία“, σοβαροφάνεια ή χιούμορ, αντικειμενικότητα ή προσωπική αλήθεια;
Θέλετε να το βαρύνουμε περισσότερο; Ιστορία είναι η εσωτερική εμπειρία του ανθρώπου ενώπιον του θανάτου και ειρωνεία αντίστοιχα η συνειδητοποίηση του εφήμερου των πάντων απέναντι στον απόλυτο χρόνο. Επίσης είναι άλλο πράγμα η τέχνη-φυγή μέσα από την ιστορία (δηλαδή μέσα από την εικονογράφησή της) και άλλο πράγμα η τέχνη που σηκώνει το βάρος της ιστορικής στιγμής, περιφρονώντας κλασικούς κανόνες και αιώνιες αξίες. Το κόστος του παρόντος πληρώνεται πάντα με τα λύτρα του μέλλοντος. (από τον δίγλωσσο ομότιτλο του καταλόγου της έκθεσης)
Παράλληλα
Το Μουσείο Βορρέ δίνοντας χώρο σε καινοτόμες προσπάθειες, με τις οποίες αξιοποιείται η τέχνη και η καλλιτεχνική έκφραση για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων, φιλοξενεί στο εργαστήρι του, την έκθεση “Πρόσωπα και προσωπεία“ με έργα μελών της κοινότητας ΚΕΘΕΑ - ΝΟΣΤΟΣ. Την έκθεση οργανώνει η Ακτ-ειν, κοινωνική επιχείρηση που στηρίζει με το έργο της άτομα από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Αν σας ενδιαφέρουν τα παραπάνω, βάλετε το Μουσείο Βορρέ στην Παιανία στο πρόγραμμά σας!
“Ιστορία - Ειρωνεία“: 20/10/2014 έως 20/01/2015
Ιδέα - κείμενα - επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης
Εικαστική εγκατάσταση: Άγγελος Παπαδημητρίου (Ζωγράφος-Ηθοποιός)
Σχεδιασμός καταλόγου: Κώστας Κωστόπουλος, Άγγελος Παπαδημητρίου
Αρχιτεκτονική του χώρου - φωτισμοί: Αναστάσης Βορρές
Γενικός συντονισμός: Νεκτάριος Βορρές
ΔΗΛΩΣΕΙΣ στον ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΜΑΣ:
α.) Αγγελος Παπαδημητρίου:
Ερώτηση: Πόσο καιρό κάνατε για να ετοιμάσετε το έργο αυτό;
Απάντηση: 63 χρόνο και όσο ζώ!
Ερώτηση: Πώς επιλέξατε το Μουσέιο Βορρέ για να παρουσιάσετε το έργο σας;
Απάντηση: Το Μουσείο Βορρέ με επέλεξε! Και είναι μεγάλη μου τιμή!
Ερώτηση: Τόσο πολύ χρειάστηκε για να ετοιμάσετε το έργο σας;
Απάντηση: Οι εκθέσεις είναι έργο ζωής πάντα
Ερώτηση: Πώς επνευστήκατε αυτό το συγκεκριμμένο μοτίβο και στίλ έργου ζωγραφικής;
Απάντηση: Δεν μπορεί να το πεί ένας καλλιτέχνης αυτό. Μπορεί να είναι ντομάτες γεμιστές ή ένας πόλεμος. Είναι ιδιοτελή τα αίτια.
Ερώτηση: Ασχολείστε στον ελεύθερο χρόνο ή θέλετε να τα πουλήσετε αυτά τα έργα και είστ επαγγελματίας ζωγράφος;
Απάντηση: Δεν αποτελεί ερώτηση για μια έκθεση.
Ο Λέανδρος Ρακιντζής, που είναι Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, ήταν ο μόνος επώνυμος που ήταν παρόν με μια φίλη του στην έκθεση αυτή...
β.) Λέαδρος Ρακιντζής:
Ερώτηση: Σας αρέσει η έκθεση που την είδατε; Είναι είναι ενδεικτική για την εποχή που περνάμε;
Απάντηση; Είναι εκδικτική και έχετε δίκιο. Και είναι ωραία έκθεση
Ερώτηση: Θα μείνει η ιστορία αυτή η έκθεση ή θα μας μας ειρωνεύονται οι μελλοντικές γεννιές;
Απάντηση: Κάθε εποχή έχει την δική της ιστορία
Ερώτηση: Εσείς που ασχολείστε με την διαφθορά του κράτους η γνώμη σας είναι βαθύτερης σημασίας... Τί άποψη έχετε για εδώ...
Απάντηση: Εάν συνδέσουμε την τέχνη με την πολιτική .... Εγώ δεν είμαι αυτής της σχολής... Η τέχνη για την τέχνη...
Ο κόσμος που σε μεγάλη ποσότητα και παρουσία και που είσαν θαμώνες της έκθεσης ήσαν κατενθουσιασμένοι. Αξίζει κανείς να την δεί την έκθεση αυτή.
Παρατήρηση: Χορηγός της έκθεσης αυτής είναι η εταιρεία χρυσού στην Χαλκιδικής της Ελλάδος. Εκεί που γίνονται οι φασαρίες!
